Image provided by: University of Nebraska-Lincoln Libraries, Lincoln, NE
About Pokrok západu. (Omaha, Neb.) 1871-1920 | View Entire Issue (June 23, 1920)
Yi L 'i i i 4 v i i 8 I ! Pl If l pfipMHlil #" lln ! loud ccrqilao ' RAtnán Nppm! Jtkuh Athw Í'H Mi ! yt 'k lk fllkÚV ř#in v v lí M H npl ! h ! ViaV italí Klidné ) Mhi% it( ] HwKi''U t#U ► fld sí i pl 4H twi- tl je eJ jej jmnu PlirUftMi j rriul bludné r "To Vms #ijilé potUtli tte?" 7iUr 7viť:"zautM v do i páné llaitibalové dťmut uru' Ji pýchy Pan llitoloit )iln'víňk se npjt novitl n tváře se IrtMrř Um nýtu pniVit hlmlní s "Pro-dtu váS Clnvťk kmut j-n Vilji povinnost - ii llřliíí-lt to ilt i jhíih' 1 1 f uvinutí e ílovčk VZpHIZeti " "To m to ne!" v pftfft doktor živéjl "A dostane li 1ořU lit-'!" na pa matku" pokliičnvnl pan 11 nibnt vypnu pohéktul prtt "mfiže hýti spokojen obzvlásté nrstojMi janátkn taková níko lik ktejearfiv " "Pravila pravda!" ahuM ktor "A iu!m) kdyl uznfitit tako vt'" pokrajoval pfoilnnsfa "'uift h míti jaksi vliv iiíi poinrť k fvditcKívu to jsr když ívlil 1 htvo zvťtlt" vili toni dud- IlUUrl pHřTintl h ílov'k konal v?tiu mvou ptivinnait " " "Pravda prnvda 1' píisvřd'n vnl liu'ivvin tónem doktor nfn'? vábavř dodal : í "Mňí"t bti spokojen "To také jsem ' "A niiiaiHÍtP m prnni' proto rmoutit když vám Imdon kidcíro' V řiividft ♦ "Ziívidót!" vyrazil mílii ?o sclif pnidcr pon llonilial "Proí ly mi Yividřli?!" ' "Prosím vá!" odvřtil doktor Ihohlí-jriií "Lid' jtou kMicí Ivo- l diíu (i í! IiuhI pIVtd %i t )d t)Ul ltukni td lna Hnd řii d-kti tn Mil #nnn tklhM l (didt rrij i ToluU k ji til I jl U dvríi io k pttn a phlivrtti ho uA fftti t!ttiVtf xVidkítt i il- ♦ vjinipo 'd'ní iilťMi tvti % tih itrtďl Mti llňlilíl fnotftl rt ňftiol ' itiotd i"d oouti I p Mulini „ „ t MiliJHÍ v in jflko hýl jíl dli i hvili pí vliNl pan nď(di uoil rt tipru-h řUvíll iriál ko niuil h p-ru p1i riitM iu(prtH ' nakolik t ňdko id r t yrhlf m píit ji tl io ilo pl) nulu f ťt I k i tn íjílko i t ii U ón ((' I luč li Ia i i IH liltU ilH V M)llťll n r-'li ftdžl ty t lk pokv j''H jako kdy jindy - tvf j lo nupoA iif jťViln ji iiíáthuho fi ii'l!Í jl! ťlokolí piMMtU vťt lni- Ih !(' i"1 luď opiitiuítovrtl indiu tun ťUo íí1 v ' j j pft d ipoXi-diM in vln )( povVsK-ti mi ilivílí Ink vrniido vle i'nA Iho oil Niipuln' pnidn' úvod a tn t' jito tintiiodtii AMavd ' pícd stvli ni tok in rn# Wd ki tulka % drakooctiiim ípi'rk'iu po nul otpvřrtui jak jl lani lvl dok tor polomil V oknmikti kdy nik piuí- lla- jtibalíiv tia ip'rku vitkvřl ildimd 2 o'í ji-ho rtiovu řvlftittii bh%V rozradoHttiriií vhutně mcliovu inMirt uMpokojťtit — ilnko to h vvřiiiiiiťitni a nrovánii'! ji' dtfi hoccntiy dař tn'jui lna lhostejný iifiopak — řo pohlednut no kvtmt rové" 'Af proč hý tnrie Vividóli ko ledoví !" vpadl přcdnontn v jhož dnSi pofula h otvírat! zcrh no vA perspektivy tjp InidoUťMOHtí "Nu~pro !ÍiianívnSU'h nehop noMtí a 7ortu'lio koiiní povinno Ml pro vyznamenání před ji- "A ínyulítf doktore h by mno tiéoo podobného hnřtlo?!" f£val ►e nyní pan Httníbal ebcvi"dotiié "NVehr i zil vídí i Mm ftdý vAt co mi po tom! Jú w o vyzná mcnuií iifiicliíííid já konal pou ze MVOU pOVÍímoMt A že ' jKem jt vykooal hprfivíiS - kdož by mi inohtxávidéM!" "r" "Na správního tykoninl po vinuoHtí" odvětil ehladnokrevné doktor "nebude vám Nice nikdo yávidífi i ale vyznamenání — vy znamenaní a předevSfm dáni tak drabóeennélm Pan Tííiriibíil tentokráte neoil pOVřdrl omyhlílť HP tfikjn ftJJÍ nezpozoroval U doktor položil Škatulku kterou byl ú dnami' v rupé držel zane na tdl "Co na tomj Co ňa tom!" ph nikW náhle pan Hanibal mlčení jakoby np probíral z tvrdého trn tt "Vždyť jm muž '- dovedu jíž vzdorovat! byť ne na inn? bledá závíf íklelóli fře1i e Veeli fctraii "Nu — ' tak hrozné nad to pře ee nebude" í-bláebolil pololhostej" nýri tónem doktor "Kolegové nejnoit Ntejní jeden bltde Zitvi déf druhý Kouhlaiít a tMÍ wtiad ' toho htide í potfíen Ohzvlá (it? vzorný rik přítel pan Albín Stoklasa "T' i znjái4í" zajáwl nyní pan Jlanibal jenž byl jpvíl až doMinl jakousi Uufrmi royHÍi '"Ano um niij 'íobrý vzorný přítel A to jef mí dofteřnot xáhrHífoif a fiiklcbné nad po znímky rfivUlí" f Vířím véřím!" přípomrntl doktor "A' rnite-lí StokiaNU na rvé ftffanl kdož mpdle byťáw třeb SílT žávídll "Hvedl bý nř eo-proti Vírnl ř Vtkdó! Juté obr něn ~ tih&té V Ix-zpeří jak r riVdobytnirt hnM ff %ofem ilí rřW'bM}é ''iu fi ry xatWt xfittt pA iláúim lHH? fiuMmy feljdným "A takrvým také pfkéikm Xhh mtuii Vh "puM vm Átyn'k l'j VitvfmlUilmwm %'ton hw v tUu umím flk"T- liis ji lm novu m rozehřívá Chvíli díval na íperk t po- vzdálí pak jej vzal do ruky h pio hlíel — nyní jíž n výinzem nul- Pe Náhle rndoHlné znmritécl ťI)i'Vit wf o-íii desit zlntýeh ! j tot? hkoro folororiií i"ie!" A opet ttfiíel zrak svftj im Sjetk a z oéí ílehlo ermi jako ne klamná známka lakoty a pý eliy "Hkoda" zammnjnl po ehvílí "že to neví jeSiř Stoklam P' A po krátké pomléee dodul " "Ale nie nevadit deřltC' dnen se to doví nhy míl radosti A nvim vi také hned nnpíAti nékolík řád- kft" '' Po té díval ht iHt jen mléky na akvbnt — ':'''"' t "A íHviKťt" zahuéel po neko íikA vteřuiáeh' vzpřímiv koro komipky "Hledá žlntá nebo i zazelenalá závisť mfiie íáditi tle ba zbřile — Co in! po tóeh kte ří mi závidí! Naopak naopok! Postarám : šo již fcám nby záviděli váSnivé a tak e Huini v ob{ z?í mli — já zfiMnnit klidným ha lhoHtejným " " "Ano klidným a lhoulejným" opakoval po nuilé přeMávee tem ným hlasem joko by nama nebe vážní a opravdové napomínali vsak hned na to dodal s "AIp — jak zostatl lhodejným když ílovřkti víří Žilami krev tak vřele jako málo kdy jindy fí Ani když mi bylo zvřMovóno že jsem byl jmenován přednostou Maniee ani když mí Ktoklasa zvřu! oval Že proti lÓHep fi Knatkit nameli dítek níéeho nenamjtá nebylo iní tak podívn? jaře 0 svřže jakoprávé á % 1 ti '' ! MU — A jíl oyrn mei ziihumi klidným nebo dopela IhftKtpjnýmf Ah ano — klidným rozvážlivf klidným jak nluSí kp na muže možno již zňitatíí ' ale IhoHtej nvm ? Ne ne nikdy ! A není túklde Iřeha 1 K vidí komu po flaéovatí xvé potéáenl! Nepřízní a závihti k vfilít Nikoli! Toho ie ni kdy nedoékají Naopak - níiebr zví eelý vét žp u nedám závintí předpisoval t -~ Ano' ano — eely xvít neehf zví že jsem byl po h válen a vyznamenán žp Na mi dwťalo za vzorfté plnéní povinno tí řídké odmény" ' ' Po téehto Nloveeh při Merýeh íirakfi Nv(efi n drahoepnného daru nespouSté! vyiftí opíilrné jehfíef ze Škatulky a znpfphnnl n! j do koííle Pak nahnul hlavu e i možno fipjhloHbřjí k prNřuu by w pře!védíl jak tnu jehlíee xluM — a npvylíéitelný (mmlv uspoko Sti přelétl ho ivkf 4 ' AJp vle? Ui rnu rieNtaéílo Vyňal z kapny náhh zreátko hlížeí np v nřrn jakn nějkoketnřjáf 7 kfla Vtr ehvílí jefdíejyfr VJi4hl # ttoMW ji nn lnJ vvnal zp fikítuť kr o"h knofíky I ty ířkoumav prohlfíel nfiffi vymanil ftbyépjné koítřm' knoflíky u Vo5d m d mftítíwťH ná)mftpo jehlicí za- ato á NÍep eo rwátm m4v$te pod kéCale pfp lhX"m jí bylo ví fáthi myl fcíivtj k mnAw Wfo- tnlo lišili rltHt 1'éiiul tak ii p-oil dife 1 víhuy i tiH stMntkv l'iiiiii písmem 11 po Vedél J iit sV UH netoliko eo tlili ehtíl ottuné fétivrttl ni'hrř vjlí'il mu nbiímjí i vé poeity a tuidéjr dt budotiťtioiti "Tak !" zamiiriilal když bjl ho tov "Teď lUt alepítiii napíše me adresu a 'jdkmile přibude první pořiovid vluk vhinlíiue list !n iiiMhiihoť-e poHiovnílni vozu!" ziiim knitid rem sí byl piá v" ittiiinLii Nu hoiov pfíehyxtii! ptV( neln nový lístek r lité je páti také pííttli Stoklasovii nle ilííve nežli vzal péro do ruky za znél z nejbliSi ctaniee siiřtial že vyjíždí tidtnrtitiid OMolmí vluk ku Praze "Iv ifasu!" zalméel nevrle - "Vždyť jmk už mám býlí pét mi nut u kávy!" Na to yyskoríl a uhrát iv Ne Mk kriM'" to jest k oknu v protřjňí sténé miimhil "Ostiitné Stoklasovi psát! není ani třeba Mohuť mu to vzkázííti m vichnim kotidtiktorn vt nebo strojvedoucím Ano ano — tak a nejinak tiěiním Ostat né pojede li StokhiNa dnu nebo zítra kolem jak koi- kaž dý týden činívá 'mohu mu radost nou zvřsf sdéliti ústné a pozva li í"j ttby nP na zpáteční reste n mne jih ehvílí zastavil a teprve s nejhiižsím osobním nebo třeba ná kladním vlakem domfi ne vrátil Ano ano tak a nejinak uči ním! Takto mumlá vč rozjímaje potí ze se obrátil a byl již "u kasy" Před kasou vSak nebylo živé dti še Puti lliiníbil upraviv si razit ko nemél pro okamžik ničeho nu pnjeí ustav na obvyklém mh sté stáli opřel se o stéliH a zainy slil Ne Není divu Žp myald výhradué jen na prem-nt a přípí jej jirová zejíeí na přítele Stoklasu a své ho Hyna na záviať Nvýeh koleifi — vůbec jen na to eo tou bylo ji2 dříve' na myslí tanulo Přes tu zamyslil e tak hluboko že třeli nřkolik minul jiehž potřeboval příjíždéjfej vlak k doražení do štiť niep tiplynulo mu hkoro jako to likéž vteřin TobiASck Ntál již dávyto připra ven venku na perronu u zvonee — aby jakmile shlédne příjíždéjíeí vlak dal první znamení zvoneem eož se konečné také bílilo a "pana přednostu z příjenniého iluňiiíui vyruSilo Chvatné luUkoíW "od kasy" k teleíraříekéiiiu aparátu 'dal ob vyklý íípial {nejbližsl htaníei a vyrazil na perron Příjíždéjíeí osobní vlak právé před Maiiíční bndovou zarážel Na perronii nebylo živé duRp a náho dou nebylo tentokráte ani žádných zásylek k dopravení Pan ííiinílml popošel několik kroku podle trati a znntnviv se o podál lokomotivy tím pfíHoherrt: Ž" mohl býtí netoliko n paroNtrn!"' nýbrž i h neíblížžího vagonu (iro zavazadla jakejž J pořtovní am bulanep pohodlné vhlén nápadné sp rozkročil a rozrtdoMnéný zrak jeho íékal n místa na míto vlnit- o m jedné f pří jedftíeh nebo prá s ídpočíVfií}e osob na dru hon Pnzdruvív írojvpdoueířKr % W kntríoi ívy m nahnuvdio přívřli vým kývnutím tuky Nedovil pan líaníbftf 1 mUm výr vrehnlho kouduktoi jenž hyl %vkrf''ú n vagonu ny otívymym zpusonern provolat ktoniei yytumjíeím ci te vřel kiJpé }?'} izr toho p pMrtffa kývnutím ' Itv tiii jini hJli it%í-ttt itrtii 1 pofířindi In o ! lidi i H#tV Mniipil l tiiřiot i pv ' l-l jvla ll1i' á i s íj tl -l }( pStl (lilAt l b l n ti f tuk npidné nk?ni Kdi ht sí tii pt AU Jmu hilMÍ (iwititi' vimd r h K % ublwtid #vttKi ťitteltM ' A 1 lktrlt ll-{Mli A kil i!e ttápitdiií Vyhtítin ř iHi nu ip prtu roku 1 iMtou Mtf i'fH'lt A t tik i plvP pod tt Icjiiiii ktrnllikem řdšl se p?n iritii '"íent sp hI( viheS" '4lk tu tolik ssiee tn 11 lé t Vjtuř tváře tbřvltíílé kdv t ! l'V k V ílll titké pittottii hn tčlokrt plVobď iďiululnthč ktttni ' i fc l Pi ítui (niitiirtliiot postoupili totiž na ehvíli tňí!t Vxmzii by olooit tik lekli řtrnulé vydčietiii sil Ak ffípioi ievili se priitt V ihvn-hivflé roeoliVÍtil pálié Ud- itihtbiV V diis v lehu tvíiM V kle f koulil } se oči II lievvličítrltiý Utll V sMrtilHlIUelio lispnMijťiti kolem aspwHletiyi-h t-tft tieohvyk Iv kontrast tvídilv Purlíoti inoitká ř ' 1 1 ' ř Mil Iv - ptlťhují dhf fttbk i r)ěihrt li im )M tiejlrpil íMK jký js# kdy kl MfU AJn ijllk ivi wu oMMilku jrtil tiiVrdt Um Wi nAwItfk # ftt Vii lM ťrstls Jl maji M kUJ WFILSACl:OTTrr:MAN co Sfhuy!cr Neb Viní' hOiňHji ttVw ti t (ii)n Jidisiif i t# ílíiitM KOTEL PaAIIAM tti) it lijt #s vtiirk toi tivltttifM wrttmiJT vks J# IamiAd i t MKtsf Utmil iti titenti} tiktrisiiit Nk( IMhN tluM K lo1i i4 rj1f(t I Vuth jiti tll feU kVt Vi l Ui imI r) lii mixtst h i v ruino ilh krjsA n-tli H tá JOSEF PIVOŇKA liili 1S i WlUUis til Vlak z nélti nikdo nevystoupil 1 1 i ni a ilit kteretin ntkilo tievstupovnl hvl v nékolika vteliníuh zase h odjezdu přiliraveil Puti llinibiit iliiiil ruaiiienl knm inú bsti no lu Vfěhiií kouduktor přednostu jisté jednou přívětivé pozdravil Pan Hanibal vypjal prsa jeitč ví r t t t k ee přejet pravou rtikoti po nraih a prsei-h aŽ dolil k vesté kde by la před ifiiit odpoíívahi jakobv dával znamená kam má hýti po Idédnutn načež ruku zae zastr- včiši levli ji Pt tíihto slyt i ch inmil pan lt nibctl jí p'Mlle ntfotiU Ixvelí "PtUMfll tedy jeilč jedlioH" (řehroilil "Nezafiortwfite neítlpo ! metu "NV uej Spu) hučte m pane DR KAR H DREUElt UR MILOSLAV J t3CU£I itUKBM i Vftltful IMWI tlili LttKAfct ( ti nMt AtAloikA k-iMi t1nknnn)e liitjufntdř k tfnitifct 11 tlisii tíMiort MMmi in MílAift teJ pro tkMH tiřeillioslo!V odiiovíhi kouduktor ! nt ubírn' ni a tulit! wt1wJ kmu t vvlézňjteí 1111 é stnnnvlskft no f tsJuvua stJl ři4i Clfl iWtiHty ! Metnul Hnitu ii ' Heipriití chodili rh 18 a O alls v Pnu lh"'Kíil iieiimlNi ji vbikU í řul)„ 10(hniH Um-oU Nt vždy ryehleji iijiLlejiemm staeití vlak přijel a zaHtiivil ' Mívy kly meh n sum provázejí- lid vvstupovátií Stoklnsu naproste il zaveMu a pohrával pnleem pid jltpf rn j vílčřohivtý ?rak wňjoie lolejíím knofličkem Ale ani tentokráte si vrehtii kouduktor ve své otupčloti niče- 10 nevšiml a panu před)i-iovi nezbytu lležlí nevsímavce mi po zornhodný skvost upozornili "Podívejte sej" pravil lakoni- eky ale tak zvučným hlasem že slíeli to i na lokomotivě a uká zal prstem přímo na jehlici Tentokráte musil si kouduktor jVsimnonti ukázaného Nkvostrt jin V' záři ♦dunefinl v dulmvíeh biiv váeh iliniplnč se leskl Po Ivářl krnitlp mu nejvysítí ndivenf '!Aj totf krásná jehliee!" zvo lul i" A rovnéž takové knoťlí čky!" dodal tímie tónem podi vení ] : "Přesout!" připomenul opři lít knnieky pan Hanibal f'A tniioho-li as} takový Řperk stojí?" optal se kouduktor pru Mizeje skvost z blízka dvou kru kft '' "Ile tuábt tisíi!lntí'eli!" vylo žil pan Ploriau "A ck! koho jste jej dostal - od pana přednoaty Pražské Nta nipi? — tiení liž pravda?" Pan Hanibal prudcpZHvrlř! Jdu vou ' "Nikoli!" déP rozhodné "Ilá dejte !"w Kouduktor fioltrčil lainennmu "Pojedeme? J" ozvul se z loko motivy tií-vrlým tónem strojve douel jenž by! výjev ten netrpé lívé Nledóval '"Hned hned!" od)ovčdčl zn konduktora jenž byl píšťalku již nasadil k ÚNífun pan Hanibal "Hádejte!" vyzval pak znovu konduktora ale dříve nežli tento odpovřdřl dodal pan Hanibal ví- fřzoslnvným tónem "nd prinee -N„ 11 NÍee za ry chlé vypravení Nepiirátnílio vlaku před nékolika dny ''"Není možno!" zadivíl sp kou- duktor a ehtčl jeáté níeo přípomp- nouti ale připomenuv ní žef čih k odjezdu dal nhu znameni To- híáíkovj aby zazvonil ř Tořuááek zazvonil kouduktor zapwknid a obrátil n k vlaku ly vskočd tni Ntttpínek vařonu Teprve nyní pohnul se i pan přednosta 1'éínív rychle nčkollt? krokft za konduktorem nehonil jej právé když dal Ntrojvedouei pisknutím lokomotivy Niirnel ra rameno a chvitné firavílt ' : "Prosím — vyřiďtp panu Hfn klasoví že ho pozcfravujii a po vézfpmu čím jem byl tak pří' jemní překvapen í f# ho proNÍm oby Hf r lín 11 mne en možno nej dřív zatavil y AmI" "Anó ano pio předoostol" odvětit usltiin konďnktrf itoJÍPÍ ň tupínku vlaku jíž % pohybtt jícího- ' r ' ' '"Nezapomeňte? - proíti Nrtaž uH" Udňí pan Hancbah tihíraíc (t fMy rycldejiíítři krokem pmik zastavit se "S'eZlipoiio'ite iHViijioilii Ale !'" 11 lul iiwii ía kiiiiiliiktmem ale 1 h-Lnlnvl' ImUt vlnku lihu ieho li lieziljítlial Sotva O ZruklMU jei- " " I 1 _ t nřeliluíil huU pl'PIP'1 '"V nemieu-u se ion II inu ii 111 11 Pan llanilu1 setrval nepohnuté 'ustaviv neuateKo onoiimu tm Nvétn inístč po nr-knlik minul j "r i""""j rotojviiuee i"iunii pnu ro klasa podčkovitl Podobné tičiníl i vrchní kouduktor který seskočiv s vozu pospíšil zotvírati ktipé jemu pan Stoklasa poděkoval zt pozdrav a díval se pak kamsi v neurčité prázdno ' V tičkolika jen vteřinách byl vrchní kouduktor pru okamžik hotov načež učiniv nkolik kro kft k zamyšlenému Stoklasovi vy ruíil jej cipčtttítn pozdravem t "Má úeta pane přednosto!'' "Dobrý den'! odpovídá ósloj ený% "ťo nového t!V „ "Nic pane přřdno"tt0n přiná ším pouze pozdrav " HAK 6d přítrlq IladWarV vpadl živé pnu Stoklasa a klidné přísnou tvář jeho v níž se byla právř zračila naproatá tiPZtoyalért kovjtMt přeletí fimif-v vtfdnlho lile přece příjellilii-ho poeltll f '' Ano" dotvrdil lakonicky kou duktor -) - v -"drávf'' optal sp Stoklasu Ži- vř : '"Mráv!" dotvrdit opét kou duktor načež dodali VilárovcA iiiámjiHiip přednosto poprKÍtt abyste — —" "' " PHtch' po nejdříve na vštívil není liž pravda!" vpadl [kvapné přednosta Má O li odvrátili za vzdalujícím se vla kem tak dloubu už tento zahnuv 4 přímky za nejbisí vršinou zmi zel e Zastav lne pana Hanihala v zá vi(ční hodné společnosti přijetu nícli ba nejpiíjciiuičjMeh mysli'" nek jaké kdy ťiřiulué chladnou duši jeho rozchvívaly a včnujme po nijjaký čas pozornost vzorné mu jclin příteli Albínovi Htiiklu sovl klcrčmu byl právé po vreh tiíin konduktorovi vzkázal čím byl tak nenadále a zároveň mile přckvflpeií Také Stoklasa byl již podobné jako pan Hanibal na nruhdejší vypravení zvláštního vlaku skoro fiplně zapomnél fřftdní záležito li kteiymiž byl nucen se oliíriť tí byly I vzpomínku na to tak do pozadí zt lučily že přípotne nul si to v právé iiiliuiffcíi nékoli ka dnech sotva třikrát nebo čtyři krát — a právé dtii% neb určitěji označeno právé v okainžíkn lul v ze stiinlee páne Hanihalovy vluk Ne hnul připomenul n! to náho don jeáté jednou ale vzpomínku dusí jeho jen Slehla a hned po stoupila vzpomínkám n myšléji káni jiným Pan Stoklasu přecházel totižl "Ano!" zni odpovéilV '' maje obé ruce kříženi na zádech prý pro vás nad ndru pořéšiteln složeny právé pu prřřnru zříze ném u východu z nádraží očeká vajo příjezd nejbližíího vlaku pouhopouhé dlouhé chvíle jaká se zmocní přilil umést naných stár- šíeh jidí vždy kdykoli nemají ná hodou třeba jeti pii! hodinky pra nic ' déllí A právé taková pro lidi páné fitoklasova zaméstnání spíše mu čivá pňllioďuika hyb n mu pří mo vnutila Odbyv si před tím naléhavou n dfiležítou ňřadní zá ležitfinl1 která po nékolik hodin veškerou jeho duševní činnost za bírala pocítil bezprostředné po té mírnou prázdnotu duše a vyšel na perron aby se po nádraží pouze porozhlédnul i " f CPinív tak á' nespatřiv níkcie by jej v rtřadním neb neňřad ním fililedu zajímalo popošel bez dřky a bpzmyílénkovlté až tm druhý perron kde p6eftíl ješto vřtší prázdnolu "duše nežil před ehvílí Trprvé kelyž přeSecl né kolikrítP po fierronu připomenul sí žp za nékolik minut přijede o- nbii vlak vyplnila w prázdnota duše flNpoi doNtojnm stirojřiípm j ér kal na vlak tipvédn proi '{ ' iWmifm ne-kahf Aaí po dcHí n?ínntách( po M byl na okAmZlk připoiaetitd vypravéní zvtáštního vlaku zuvznéj z dálí tlf úi Vrokft zvonkový slřiiál ž# přijít '(éjící vlak opouští prhvi posleď ní Ntauíelf po íetí nebo Nedml mf iqňW ZNVnél puk y itMprwtht) říírn blízku Ipalil AtokMsy uihráu ruky mm fumlnvil i'o4nv vwnti ' - HmtmMtlh JííiI#k ' sm frtfkhlM I fclW Í#HM WoHUk vlMnl JyB#fn vfén Wók!í'řvfo áotih váoj ! konduktor tókoli stsil n ha4# mlU radoít &$d jeítl ívou wbo' ířch'dlíÍPR cíautiiS u " (TfiiHZtltrlt ' pry pru zprávu " "Pro muctt" zádi vil se Ktnkln a : ' ] "Ano" ' "A nevíte jakou!" "Mám ji apoň nupovédét" zní odpovéiF "Pan Kanibal bjl Vy znnmenát) ' ' fNcní možno!?" zadívjl sé o pét přednosta je vé ve tváří fnír nou zvčdavost' "A kým a zé prosím!"' ' v Víríricctú N" ' "Není móžhoj" ' ]')' l1' VbdrŽcí démantnyoti j Kfltnifu ta v eení ml tkíet žlutých'-'" ' ' Není možno - nenf ' niolňo V' 'li vil Ne pnu HtokliiNfi ! lut#d 4 pétoval lftrazppi avJ dolazt 't"Alc žač'-začf!' '"Ku ryphlé yvrravcfií zvlášln ho vlakíi před nékolíká dity' v ložd konduktnr Tvář pán& Btoklasoitt Jevící už dosud jen mírnou vidy víep vtok NPívztqáhajfeí zvéduvoNt pfrttllp po tomto vyNvétieni poni Juko ti4- patrný Ntín nevolp Kvraátív écýt pfímhonřll vo?íIp hpfd )frnri pnňnf zamtkM ďlá t vhFtiM tif blft abychom tak řekli mrak nou žvfdavwjf 4 h!ttiU#' Mi tť" vyrazil pb jako by mu ndovpní éitířo ripjvlUÍ oarnabioí Knduktor Opakova! ío h své vyNVétlení i V t "AU to přn nií možno P' z hučel p u HlokJaaa n Al ém éráskh pnm phán