Image provided by: University of Nebraska-Lincoln Libraries, Lincoln, NE
About Ozvéna západu. (Clarkson, Neb.) 1913-19?? | View Entire Issue (Sept. 23, 1914)
DRASAR 5B llf iS. fe-S "Xe, nespechejte, pane bratfe; "budu s niiiii lined hotov, a pak mne do dekanstvi doprovodite." Obratil se k cekajieim, pfivetive jim kymil a dal si, byf se zdraha- nim od nich ruku polibiti; vysleehl pak skuhrave nafikani jejich nad svym odehodem a tesil je, ze nic urciteho jeste ustanoveno neni, a ze se s nimi jeste casto uvidi. Pak vratil se zase lc miademu svemu spolecniku a ve stalem hovoru kracel s mm k ozdobneniu vcliodu protejsiho dekanstvi. Farnici se siee hnuli, ale pohlizeli dale za svym milovanym " jemnostpanem administratorem ' '. "Ten Drasaru se nemnsel jalco rat nachomejtnoiit, kdyz sine tu na naseho velbnicka cekali," bru eela spitalniee Krejeova, stara to panna vice nez sedesatileta. "Slo vicko sine si pohovofit nemohli! Ted'kejc nam njede. a kdak ho bu dem zhanet? Do Ketovy nemuze!" " Yy sie nako vopovazliva, Filo meno," ozvala se stafenka v aksa mitove kukli a tmavem souken nem "vikleru", vsecka jiz nalmu ta a v tvari silne svrastehi. "Dyf je to pan profesor, uz jako veleb mcek, a vy vo nom, jako by vejrostkem byl!" Byla to Nebndo va, mesfanka Policska, ktera odev zdavsi svuj dum varecny synovi zila nyni u neho na vymenku, v pekne pfizemni svetnici. Filomenu "Krejcovou zamrzelo, ze je od babieky Nebndovy verej ne karana, ale neodvazila se ostfe dpovedeti mest'anee, ona, dcera "z pribytku", ted' z milosti mest skych panu spitalniee. Pfece vsak rekla. ' ' Dyf knezem ne jni, nisi sva. ton nihda neslouzi, jenomej tak jemnostpanum pf isluhu je ! ' ' "Knezem nejni, ale bude," pon coval ji stary Fillipi, "a professo rem, to je, chodi k nemu do rynku studentu sila, uei jich latinskya tern insim ucenostem. Je z tech. cernejeh panu professoru, co maj skole v Litomysli a y Tf ebovej Mo ravskej." "Jenomej se, pantato, teeh Dra saru nezastavejte, " odvetila Krej cova kysele. 4Nic po nech nejni! Tra se s Drasarem starym este na soud dostanete, von se soudi s kazdym!" "Nezastavam se staryho, ale da vam kazdymu jeho cest! Kdyz professor, teda professor! A je to na fiom znat, vede si ueene a pan sky! Nas jemnostpan administra tor taky na nej drzi, f ika mu, pane bratre, jsou jedna ruka. ' ' Hodil lilavou k dekanstvi, kde pater IL'i jek s pruvodeim svym diiverne a hoiiive rozmlouval. ''S kym nas velebnieek je za do df e, ten nemuze be jt nic spatnyho ' dodala Nebudova laskyplne, a po divavsi se jeste jednou na Hajka, zamifila s kopecka do Kamenecke nlice, cimz rozpravce ucinila ko nec. Spitalniee daly se opacnym smerem, a Krejcova jeste po ces te si pobrucovala, cehoz si vsak ostatni nevsimaly. '"'Lid vas milnje, velebny pane," podotki Michl, lined jak farnici od Hajka odstoupili. "Budete se tezko louciti!" 'Mam je take rad,"? odpovidal Hajek, divaje se za nimi a v za mysleni lyse celo si blade. "Bad by eh jim prospel, ale vefte, pane bratre, ze se casto bojim, abych jim spise neublizil! Chtel bych, a by vsemu porozumeli, niluvim s ni mi po cesku, cesky je zpovidam. nekdy po cesku i vyklad od olta fe jim udelam, ditky ve skole ces ky ucini, zvlaste divenky, ve vys sich klassach, u chlapcu ani moz iiost neni a poehazi z meho po cinani casto mrzutost. Ze pry spro sty lid kazim, ze se s nim bratric kuji!" Mlady piarista vzhledl ke knezi active a tiskl mu ruku. "Krome toho mne boli," pokracoval Ha jek, "ze nekdy jak nalezi ani s ni mi dorozumeti se nesmhn. Schaze ji mne slova, bych. jim ve vsech pripadnostech poradil. Hled'te, jsem rodak zdejsi jako vy, ale kro me mluvy celedinske a ulienicke, Kapsrda Tereza Novakova. f- is i.r: .-v.f 4v jnie eeskeho "za mladosti jsem ne- slysel. a moji ueitelove vnukli mi velkie opovrzeni k jazyku ceske liiu. Byl jsem jako bohoslovec te lem a dusi Xemec. a byl bych jim zustal. ktlyby nebylo grammatiky a "Selanek" pana professora Xe jedleho. luh mu zehnej za jeho praci. Dostal jsem je do ruky ci rou nahodou. ze vseteenosti jen do nieh nahledl a pfecet je. rekl si: "Ta fee, ktera tak pine ;ladce a lahodne, nemuze byti tak podia a otrocka, jak o ni ueitelove moji mluvili. Byl bych se ji nejradeji zaeai ueit. ale cas byl ten tarn, ia pfisel do Polieky za kaplana. a tak tu oueinkuji. jak dove du." '-7a vim. velebny pane, ze od beratelem mnohyeh eeskyeh knih byti racite. pfi torn zakladatelem Iatice Ceske a oudem Dedictvi Svatojanskelio. . . . "Xevelebte mne. pane bratfe, vskoeil mu kaplan do feei. "nesto ji to za zmmku. jest to povin nost kazdelio eeske vlasti milovni ka, a co bych s pfebytecnymi penezi svybi delal? Vzdyt" vy sam,J usmal se, oteviraje vrata dekan stvi .a Miehla do chodby pobizeje. mne o tolik mladsi. zakladate lem Matiee jste." "Teprve pfed nedavnem. veleb- ny pane: mei jsem v rieroune ao brv rok, usetfil jsem si penize, vlo- zil je do kassy spofici. do Matice eeske a dal otei a jeste sukno na ph'isf mohl jsem si koupiti." V Beroune se vam asi libilo, usmival se Hajek zase, kdyz z chod by vstoujiil do pokoje, kde bylo k snidani prostfeno. 'Jest to tain jinaci nez v rolicce, meste to lite rature nepfiznivem. U nas skorem nikdo eeskyeh knizek necte, jedni pro chudobu, jini ze ve svem hou- zevnem smysleni neznaji, co to jest, obet na oltaf vlasti klasti. Mohl bych vam jmenovati jedno ho zamozneho velkomest'ana, ktery si pfai Hajkovu kroniku cisti, ale kdyz jsem jej poueil, ze ted' no ve vydana jest za ctyfi zlate, kou piti si ji neehtel, jen vypujeiti. A v Beroune i divadelni umeni ees ke jest pestovano ; cetl jsem o torn vase dopisy v "Jindy a nyni." "Myslil jsem, ze budou na po vzbuzeni jinym mestum vlastenec kvm a eetnvm vlastimilum nasim,' pravil Miehl odstupuje k oknu a j)o jizbe se rozhlizeje. '"Cetl jsem take vas ''Sen sehud lelio kupee". pane bratfe. Polie ka. mesto pisemnietvi nepfejici, bude miti noveho spisovatele mezi rodiei svymi." ' Byl to jen maly pokus : pan Vra genkneclit, kaplan v Beroune, nine nabadal, abych to tiskem uvefej nil." 'Ystupujete ve slepeje slavne ho Gelasia Gobnera, take clena fii du vaseho,"' chvalil Hajek dale, u sedaje ke stolu a pohybem ruky i Michla k nemu vyzyvaje. 'Ba, co dim jen Dobnera, fad vykazuje mnoho muzu ve vede vynikajicich. Mam knizky vseeky patera Schal lera a Yoigta, vzdelavatelu nasi stare i novejsi historic " Michlova tvaf se zaehmufila. "X'echvalte. velebny pane fadu na yeho, jenz byf slavne oudy mel, ea su nynejsiho o eeske pisemnietvi ne value se stara. ..." Pater Hajek udivene vzhledl n zamleel se: v tu chvili pfinesla sluzebna polevku a pecivo na still. "Sednete a posnidejte se mnou. muzeme pfi torn hovofiti," zval srdeene. "Rad zustanu, ale snidati ne mohu," odinital piarista usedaje. "Pojedl jsem pfed odehodem do kostela : u nasich chysta se snida ne casne z nina, otec speclui na po le, ma tarn dosti daleko." "Zasnu, pane bratfe, ze otec vas, stafec malem sedmdesatilety, polniho hospodafstvi nezanecha va," podotki kaplan mezi jidlem. "Domlouvam, jsem-li doma, ot ei neustale, aby si odpocal, stafi sveho v klidu uzival, a neni listu, abych ho v nem nenapominal. Ale otec jest tvrdosijny, nejen ze hos podafstvi neneeha, poll svyeh ne prodava" nebo nep" ;achtuje, on by ra ! vzdy if-va pfikupoval. i na nine stale .re penez dozaduje. Kdyz jv.em pfijel. dal jsem mu dve ste ziiityeli videnskeho eisla,nez od jedu, zase na nine bude vymahat penize." Sklonil hlavu a hral prs ty nepokojne po stolnim ubruse. "Jsem podle pn'iva hlavnim dedi eein domu po matee. a nikdy jem . neho grose nedostal. Co jsem prvniho ledna bezieiho roku svou profess slozil. jiz dokonee ja ko byeh z majetku vseho byl vy loueen." Hajek podaval mlademu piari stovi pfes stul licastne ruku: "Pa ne bratfe. vam neni potfeba stat ic u vezdejsieh. vy poklady nadani chovate v sobe a uzijete jich leu prospeelm Vfskeivustva slova nske bo. zvlaste nasi mile vlasti eeske." Josef Justin zardel se. mile ro zrusen. "Chtel byeh nasi svate ve ei prospeti. . . . Vypisuji si stale, mnoho jsem si v Beroune nastfa dal larky. Kdyz jsem starymi te nd branami a fortnami procliazel. kdyz jsem s "Hory mestske" na pamatne mesto shlizel. ustaviene jsem pamatoval na slavu nasi mi nulosti a touzil. aby obnovena by la. Pfijel jsem do Polieky a na strope namatkou nasel tu starou liospodafslcou intrukci, na niz jsem jako clilapee desetilety po- znamenal: "XTapodobnou knihu ehci i ja napsati." Pfikroeim nyni k provedeni oumyslu sveho Prosil byeh vas, velebny pane, a byste mi iialilednouti dal do sve ho. "Popsani kralovskeho venne ho mesta Polieky." Chei se stati pokracovatelem naseho slavneho mistra a patriarchy Josefa Jung manna, chei zaznamenati vseeky spisy, ktere od Slovanu nafeci ces keho vydany bylr i vseeky spiso vatele. Zaznamenain i dila v ruko piseeh pfipravemi, aby soupis eili letopis muj literaturny byl oupl ny." Knez vzhledl od jidla nejprve pfekvapene a pak smutne se u smal: "To moje nebohe "Popsa ni"! XTejsem s nim jeste hotov A jest to stejne prace marna, v supliku zustane Ale vy,' pa ne bratfe, na ohromnou praci se odvazujete !" Michlovi spise lahodil uzas Haj kuv. "Uz jsem vsecko pfemyslil, za tfi, ctyfi roky troufam si to zhotoviti." "V Beroune jste ode vsech pra menu slovesnyeh odfiznut, skol nim vyueovanim zamestnan, " po tfasl kaplan hlavou. "XTebudu v Beroune. Nyni, kdyz jsem svou profess slozil, jest pfa nim fadu, abych studia theologic ka vykonal a knezem se stal. Pro vincial nas. Prosper Husak, mi sli bil, ze nine da do Prahy. Tarn je knihoven nekolik." "Pfeee, pfece, pane bratfe." ne pfestaval kaplan hlavou potfasati. "X'a skole normalni byva az dve ste zaku. ..." "Doufani, ze mi nebude fad v nicem pfekazeti, a nybrz mi ulehci. Co jsem u pana professora Nejed leho soukromni zkousku z jazyka ceskeho s prospechem nejvybor nejsim provedl, naklouil jsem si fad. Ocekava, najisto, ze nyni i konkurs vykonam a pro vyucova ni na novyeb vecnieich se uzpuso bini. Snad jste slyseti raeil. ze ve dle gymnasii budou zfizeny skoly prakticke eili realne, kde misto na ulc starovekych feci zive, zeme- a dejepis, poetafstvi a technologie pestovany budou? Kad oteu poboz nych skol )feje si veeniee ovlad nouti ueiteli svymi." Miehl vstal ted ' od stolu : ' ' Xechei vas, veleb ny pane, dele omeskavati, jen zno vu zadam. byste mi svoje "Po psani" ukazal. XTez z Polieky od jedu, pfijdu se na ne podivat." "Mnoho stesti, tedy, pane bra tfe,'' odpovidal Hajek, vstcivaje tez. " Jenom si na zdravi neuskod" te ! Pro nine to bude velika cest, kdyz se o moji nepatrnosti zmini te." Muzi rozesli se na prahu dekan stvi; Josef Justin sestupoval ja ko kolaturnici mezi domky na sva hu a oeitl se prave naproti rodne niu sveiiiu staveni. Zcernala lome nice a zmfizovane okno v pfi zemku buclily v nem jen trudne vzpominky na zemfelou matku, na ztravene detstvi ; zamyslen, skoro smuten prochazel spatne dlazde nou ulici a napfie slunneho naines ti s radnici uni-ostfed. Y sini domku blize mariansk :ho sloupu uvitala jt j sestra : ":u - denti uz eekaji v sekniei, pane bra tfe, zdrzel jsi se nako. a ji'i ne vedela. kam za tebou poslat!" "Hovofili jsme s paterem Haj kem," vysvetloval piarista, vstu puje maiym prostrannym velio dem do table jizby, kteni zdala se jeste uzsi dlouhymi stoly a lavice mi podel steny postavenymi. Pet, sest hosiku deseti az etrnaetiletyeli sedelo za stoly a zdvihlo se kvap ne. kdyz "pan professor" vstou pil. Jolianna. uslysevsi ze sine jed notvarne odfilcavani latinskyeli. slovieek. spokojene si oddechla a odesla do zatlu kuehynky k ote vfenemu ohnisti. lyl tu horky, koufem i vyparem pfipravova nyeh jidei prosyeeny vzdueh. a Johanna, kdyz si dohledla a na o hniste pfilozila. rad a zase unikia z tmave nepfijemne prostory. Pro sla nejdfive kramkem, opetne ne tizivanyin a z jeho napolo zaskle nych dvefi vykroeila na namesli. oolite plnym sluneem. Bylo tu do sti ticho, jako vzdy mezi hodinou desatou a polednem. kdv vetsina obyvatelstva dlela na polieh, lu kcieli, nebo ve stodolaeh. Tu tarn vesel neb vyse nekdo ze dvefi ne mnohych kramfi, dite vybehlo z vrat domu, postalo u nuse uektere z babek, nakoupilo si tfesni ptae nic, nebo malyeh srstek a opet od- behlo. Johanna Michlova nekolikrate se zalibou pohledla do velikeho ok na, za nimz studentiei odfikavali latinske vokabule a nemecke vety ; pak podivala se na radnieni hodi ny, dlouho-li jeste do poledne. a zase se ohledla, nespatfi-li na bliz ku nejake sousedky. Byl-li "pan bratr professor" doma, tu panna Johnna Michlova velice rada si se sousedkami, a sousedky porozpra vela, ac jindy se jim spise vy hybala. Bylo hodne po jedenacte hodine, kdyz z vedlejsiho domu Hledikova nakoukla dychtive stara mest'anka a rozhlednuvsi se na vseeky stra ny, konecne vysla na namesti. Jo hanna lined k ni pf istoupila : 1 ' Ne koho cekate. pani Hledikova?" "Muj jel na trh do Litomysle, panno Johanko, potfebujem' zi to k seti. Troufala jsem, ze pfijede pfed polednem." ' ' To ho este marne vyhlizite, pa ni Plledikova, dyf je to z Litomy sle Ian zeme. Pamatuju. kdyz bra tr professor tarn studyroval, to jsme se dyeky neco najeli a nasli ! A semka je cesta horsi, je to do kopce." "Muj mi stejne pfisliboval, ze vyjede spis," styskala si mesfan- ka. "jsme jenomej dva, a dyz mam k jidlu sedat sama, je smut no." "Tof, tof. pana Antona uni te v Praze a deem vdanou," lito- vala ji Johanka. "My taky jsme rejsi, dyz nam nas professor pfi jede. Hnedkom je veselej , pfm- dou ti studenti, je jich plnieky sta ll." Yzala starou za ruku, ta- hla ji k oknu a ukazovala na cetne za nim shromazdeni. "A ze si vas professor vo feri jieh pokoje neda." odbyvala Hle dikova ponekud spicate jeji vy chloubani. "Ma toho za celiekej rok dost a dost !" Jolianna svou vysokou postavu vypiala jeste vzneseneji. "Nemuze to tern rodieum ani studentum u delat ! Sotva ze pfijede. uz zkazu jou. uz eekaji! On to nas profes sor s chlapeema umi, kazdyho vy eviei na premianta. Sam bejval taky premiantem " "Dyf to vim, dyf nas Tonieek takv studvroval dobfe v Litomy- sli a v Tf ebovej Moravsky !" pravi la Hledikova mrzute. "Ale ze mis tatile nejede ! Je dlouho, dlouho. troufam, ze budou zvonit poledne za chvilku." "Taky eekam tatinka s pole. Jak studenti vodejdou, a tatinek se vniti, dam na stul. Chudak, bu de udfenej a hladovej." "Ted'kejc az se vdate, panno Johanko, si vodpoeine, budete s manzelem hospodaf it sama," po dotkla Hledicka, divajie se vyso- ke a liubene Johanne vzliuru do tvafe, a pokracovala nic nedbajic jejleh patrnych rozpaku: "S Fran tiskem Barton to pfecej nako. jskoneujete, uz se hlasi podruhy, !a bu.ie to lepsi. nezliva s Bidma- Itiein, nebo s Michkem Yoldfis - skym. Ten Barta, tfa byl jenomej minarsice.i, je. slysim, z dobryho hnizda a ma par grosu. Muzete si v kvelbiku krupafstvi zavist." Johanna neodpovidala, nepokoj ne a kradmo hledela do okna, za nimz ob chvili objevila se eerno kadefava hlava Josefa Justina. f'A ze jsem tak vopovazliva, panno Johanko, co fika professor vasim vilavlcam? Libi se mu Fran risek Bartuv?" "Este sme mu nieehoz nic ne fikali." odpovedela konecne Jo hanna skoro septem. "Bratr ni- kda mejm svarbam nepfal, chtel. !vefiti. ze by to byla dcera Anny abyehme hospodaf ili vespolek, dy-. kdysi Janelove, kterou znala jako by snad do penze pfisel. Uz z Bu-! iiboheho, od Urasara ustaviene po dejovic. je tomii ted'kejc dva 1 strkovaneho sirotka. roky. psal tatinkoj. abych pan- "Dyf je jako sleena ze zamku! nou uz zvostala." Xosi klobouk a takovy naky "Dyby do penze pfisel!' divila jparaple, neboli cak to je. je se Hledikova nepokryte. "Dyf mu Jsamii masle!" tfieet nejni! Ba. co tficet. je sj "Kamaradi s nakejma sleena- Toniekem. ctyfiadvacet mu je!''ima ze zamku Litomyslskfho, a "Xadhazoval taky, ze by tfa pa- ty ji k tomu navedly," praviL ni piaristi mohli pfijdout k vyzdvi 'Hledik, usedaje unaven ke stolu. zeni. anebo ze by sam vystoupl, "U Stursky to vedou stejne dost dyby se mu ten stav nelibil," vy- po pansky, syn, pater, je u iiaky- svetlovala Michlova zase tichvm hlasem, a dodala pak silneji, se- vrouc jako ve vzdoru rty a odmi tave mavnouc levou rukou: "Ale to se stanout nesmi ! Slib kbisterni slozil. je professorem, bude kne zem. nesmi vodhodit svuj karak ter. udelat sebe a mis nesfastny ! i jidlem, ktere pfed neho na stul A proe by to d'al?" f stavela a ktere po cele svetnici za- "Kazdej, panno Johanko, k to- vonelo. mu ii-ejni. Xas Tonieek za celiekej "Dedo blaznivej!" odsekla ma. svet by nebyl do kbistera neboli "To se Drasarovi budou este vie za patera sel, a my ho taky ne- j vyehloubat, dyz jim pfijela takova nutili, rejs se vobetovali," pravila visita," podotkla pak, usedajic ve stafena, podivavsi se Johanne opet 'die muze. "Johanna pofadem: zpfima a vitezne do tvafe. "Tof, j"nas professor, mis professor", az pro vas to bude nejlepsi, dyz pro-1 to cloveka zomrzi poslouchat! TedT fessorem a knezem zvostane! Pfis- 'kej se budou pysnit pfatelstvem V1 li byste vo dum a roli, byl by pak "Xo, matko, nevim " potfa- hlaunim dedieem po nebozce Ye- sal stary mesf an hlavou. "Byli roz runce." jvadeni kolik let pro ten process. Je to vsecko uz psano a udela- A Josef v Litomysli u nich ani ne no, rozdily potvrzeny pfed svedka vostaval, dali ho ke Kastnarovej ma," podotkla Johanna ledove. dcefi. Dost jsem se podivoval, ze "Kdo profess slozi, niusi udelat' ta panenka chtela jet semka, a ze testament a jmeni se zfict. A nas ji Sturska, jako matka, nezbrano professor ma tolik penez ze svy- vala. Rikala, ze to slibila panu ho uceni. ze este ukbida. Xeniusi bratrinkoj professoroj, on ze se nam brat dum a roli. Dobrv po- dyeky u nich stavuje, dyz jede ledne vam pfeju, pani Hledikovci, pfes Litomysl. Ale cak je nam po tamle jde tatinek s pola, miisim torn, tim si hlavu neliimejme!" dom." j Soused Hledik spravneji soudii Stara mesfanka pohledla za ni nez jeho Johancinyni A-yehlouba-opovrzlive. "Chlubit se s profes- nim se popuzena zena. Anicka sorem svym, tof, tof jo.! Ale do- Stursova byvsi bratrankem uvede phit mu taky neceho, pamatovat na ve svetnici. kde prve se studen na neho, co by rad. na jeho starvjty se ucil, skoro se zalekla mrzu leta hnedkejc je jako fusa! Dy-jteho obliceje sve sestfenice a hro by nebozka Yerunka z hrobu vsta- ziveho pohledu stareho Drasara. la! Bejval jejim niilcickem, dyeky Xesmele k nemu pfikrocila, vyfi- protivii Drasaroj starymu a cefi zovala pozdraveni rodieu a ehtela ho chninila " Pobrucovala si mu ruku polibiti: on se ji vytrhl, tak. ana dale muze vyhlizela. a pfi zamumlal: torn pozorovala hochy. ktefi zvol-1 "Xenuim kdy. miisim na pole," na opousteli dum Miehlovyeh, uc-(odesel pak do kuehynky a odtud tive do okna nyni pootevfeneho 'do sine, bouchnuv za sebou slysi- zdravili a oznamovali, ze. dovo-'telne li-li pan )rofessor, o druhe hodi ne pfijdou zase. S odpoledniho vyueovani vsak seslo : u Miehlu vstavali prave oil skromneho sobotniho obeda. kdyz zafineel pfed domem tezky vuz smerem od Hanne. "Soused Hle dik se vraei z Litomysle, to se Illedieka s obedem naeekala !" po dotkla Johanna a jen mane podi vala se dvefmi poloprazdneho lcramku. Ale vuz, kosatinovy. taze ny vysokou a kostnatou hnedkou. nezastavii pfed eislem vedlejsim, nybrz pfed domem Miehlovyeh, a se "sejtroku" vyplneneho slamou a pokryteho houni slezala bazlive, starym Hledikem jsoue podporo vana, mlada divka ve svetlych, velmi upravnyeh satech batisto vyeh a vysoko vyklenutem slame nem klobouce s vazankami taktez svetlymi. Josef Justin, jenz po poznamce sestfine mane na na mesti vyhledl, pohnul sebou mihle zive a zvolav polohlasne: "Anin ka SStursova z Litomysle ! Tedy ne zapomenula, co slibila!" hnal se dvefmi kraniku k vozu. Divka po divala mu s radostnym usmevem ruku a drzic jeho prsty ve svych dlanich, obracela se zpet k Heldi kovi a dekovala mu znovu, ze ji svezl. "Dyf jsem pannnamy vasi stara znamost, panenko," zertoval stary muz. "A bude mi to dobre. ze jsem se projel s takovou mladici, ;:mladnu taky, tady mam pofa- jdem jenomej svou starou Barus- ku," skadlil zenu, ktera zatim, u .slysevsi racliot vozu, na namesti pfibehla. Prohlizela si s nemalou zvedavosti Annu Btursovou, jeji kvetovane a priihledne saty. u kr ku vystfizene, v pasu v hojne za hyby sebrane, jeji otfasneny slu neenik, jeji peclivy zpod klobouc ku se derouei uees, a luidala. "co J to k Drasarom pfijelo za slecnu.' Yyptavala se muze, jenz kone vy pfahl, prujezdem do staje zavadel, alc s vozu nakoupene obili a jiuy seiubival a konecne vuz na pro strannv. dvur zatahl; nechtela u- : ho knizete informatorem a nosfla jim veci vselijakejch, vzacnejeh. Troufam, ze ty panence taky tu paradu poslal. X'o, slusi ji, jeno mej co je prauda!" usmival se, a zena nevedela, zda vzpominkou na "sleenu", ci potesenim nad dvefmi. Josef Justin hledel na sestru, o eekaval. ze ona nevlidnost otcovu na pravi. sestfeniei vskutku libez nou nejak uvita : ale vida, ze di va se na ni stale zamraeene, mle ky, upozornoval Annu, aby usedla, odlozila, udelala si pohodli. a od k.idaje jeji kloboueek na vysoko nastlanou postel. fekl: "Otec je vseeek uondany a mrzuty. ma nyni na poli tolik prace! Ysak to zmis z domova, jak byva po znieh Jest to hezke od tebe. Aninko, ze's pfijela. Pnizdniny se brzy skoncu jou. uz jsem se bal, ze's ua slibe nou mivstevu zapomnela." Anna tu sedela s hlavou sklone nou. vseeka rozpaky zardebi a ublazovala si hezkymi. neupraco vanymi prstiky bohate vlasy. kte re mela k spankum sees-iny, ve dva copy spleteny a kolem drob n veh zaruzovelvch usi zatocenv. (Pokracovani.) Pfedplat'te na tento casopis vasim pfatelum v Cechach. Novemu predplat'i teli zasleme tento ro man od zadatku uplne zdarma.