Image provided by: University of Nebraska-Lincoln Libraries, Lincoln, NE
About Pokrok západu. (Omaha, Neb.) 1871-1920 | View Entire Issue (Jan. 18, 1905)
' # 1 7 10 I CÍSAŘOVNA ALŽBĚTA $ Korali oJ Vlléai Borois Na schody prostřeli nové ko bérce lustrů auodsl! tylové lá clony nábytku plátěné povlaky Kníže Dupuy chtěl le tohoto večera velice vyznamenat! Srdce mu Šeptalo le nečiní to nadarmo! Ale přes to nikdo li nemyili le Dupuy nebo Bard snad nebyli ve dne na Bvých žebráckých stanov! skách Dupuy žebral oa ivém mostě Bard pak pil ve výčepu (u jedno oké sovy" a udílel rady pařížským bídníkům KAPITOLA 41 Na prahu nového Života Pařížský palác Dupuyúv byl skvíte osvčtlen U vrat zářila jasnými paprsky veliká lampa elektrická Skvělé ekvipáže ae sjížděli Ve vratech stál portýr voděný v bohatou zlatem vyšívanou livrej v ruce třímal pyšuě velikou bol se stříbrným knoflíkem Nahoře v síních palácových byl Živý ruch a sum Dupuy i Bard bylí sice odéni v Černé fraky ale na prsou leskly se jim četné řady Všichni kdož v Paříži byli v popředí života veřejného byli na dnešní večírek pozváni Báječné bohatství Dupuyovo bylo známé po celé říši a pozvaní rádi přicházeli na jeho večírky Byl zde veliký počet státníka ministrů apisovaielftv i umělců aie z rodiny Levalovy — pro niž vlasto& byla zábava ona pořádána — přisel pouze nadporučík Ar mand Leval a komtessa Zuzana Hrabě Leval sám se šetrně o mluvil Zuzana přiíla ve světle ííalo yých fiatech Dolcjfií čásť lato a pás byly ozdobeny tmavějším íija lovým sametem U krku měla laty úplně zapouté a jediný klenot který měla Zuzana na sobě byla démantová jehlice v podobě srdé čka Jea jedna věc byla na ní nápad nou a to že neměla ve vlasech na ramena jí volně sp ývajících a uprostřed ve dví rozdělených stuž ky k barvě šatů se hodící ale stužky ohnivě červeoé jež vždy oblibou nosívala Hlava tato a nápadnými ohni vými stužkami vzbudila všade vše obecný obdiv Za malou chvíli věděli všichni přltomoí že jest dcerou hrabět Ltvala bývalého pobočníka Ba caioa Dupuy byl hrdý oa svůj úspěch Byl brdý na tože komteaia Zu zana stala se předmětem všeobec né pozornosti Vétšiou večera strávil ve spo lečnosti hraběte Armaoda který tni oa okamžik ae od ní nevzdálil Zuzana sotva vyměnila několik slov a knížetem Dupuyem ale těchto několik slov nápadně ji rozladilo Byla mrzuta na tváři její neob jevil se aoí jediný úsměf a daleko před půlnocí n léhala již oa své ho bratra aby se vrátili doma "Co ae ti atalo Že jsi tak mnu ta?" tázal se Armand Zuzany "Zde tě všichni bystře pozorují přičifl ae mož-io-ií abys byla ve aelejší" "Nevím co se se mnou děje" pravila divkí a upřela oči oa lesk noucí se podlahu "Kníže Dupuy oslovil mne několika-lhostejnými slovy stiskl mně ruku a podíval se mně do očí Pohled knížete na mne podivuhodně posoyil Du fievní svět můj se zakalil srdce se mně svírá jakobych se děsila a přiznám ae upřímně že toužím po společnosti knížete Jednou jen měla jsem podobný pocit v letni chiti otcové jaký ae mne dnes imocnit Usmíváš se a ji Čtu ti v myšlénkách ale nemysli ti le inid jt to vzklíčeni láaky Mo je zmučené srdce ani není lísky ichopoo Pojďme domů Ar msodc nice ba zde zadusím" Hrabě Armaod se usmíval a po kyvnje hlavou pohlížel Zuzsoě do Očí "Kníže jest hezký statný mul mrtvo milých a uhlazených nedi vil bych ae kdyby došel tvé obli by — Stalo se jíž mnohým jako tobě kníže Dupuy má u dam zvláštní Štěstí Za upřímná slova tvá chci ti odplstiti rovněž upřím ným vyjádřením Já vítám tuto tvou změnu s opravdovou radostí Kéž by to byla láska jež by nový svět tvé zarmoucené duši odhalili! Neboť jest již na čase abyi ns Westerburga vůbec nemyslila Pýcha kterou jeho příbuzní k tobě osvědčují mne již zlobí Kdybych viděl le kníže Dupuy má na tebe vliv sám bych byl sprostředkovs tělem k tomu sby z náklonnosti povstal sňatek" "Zabloudil jsi plíliš daleko Ar mandě to jsem svými slovy nemě la na mysli Jsem rozčilena a pobouřena a to je všecko! Do zítřka rapomeou na vše a budu tase starou trpitelkou a snilkou'' Mezitím co oba sourozenci spo lu takto hovořili zavolal si Dupuy Barda v ústraní s řekl mu: "Všimnul jsi se dobře knmttssy Zuzany Levalová?" "Co bych na ní viděl?" "Andělskou krásu božskou po stavu" ''Já jsem již vidli mnoho tako vých bohyS s sndélskou krásou'' "Na tebe oíjak nepůsobila?1' "Nikoli Ale ns Ženskou krásu a dobrotu ae mne oetaž neboť j jsem pravý vojevůdce a Ženám se vyhýbám aby se mně nepletly pak v cestu Věz že sličné ženy jsou osdrříru nebezpečné zboží!'' "Nemái žádoého srdce Alfonse Barde! Ale nemáš taká ani očíl Hleď viz tuto andělskou tvář ne září jí a čela Čistota nsbeaká? Ne viděl jsem posud žen takové a kdybych měl obětovat! cokoli ta musí býti mou chotí T' "A co bude s králem pařížské žebroty?" "Zmizí beze stopy" "Pro jedou dívku?" "Tato dívka jest celým světem Pro ni může kril pařížakých že bráka odložití svou masku" "A co bude s lůzou zastaví ] tebe tato žena na polovici cesty? Co bude z velikých ideí kdo pře vezme Černý prapor?" "Vedení složil bych klidným srdcem jre tvé ruce Btrd- "Ty bys byl schopen opustiti své přátely a soudruhy?" "Netai ae Barde -Jem zami lován v mém srdci vzplanul ten tokráte plamen pravé láaky a za Zuzanu obětoval bych i avou spá su" "Čífl jak myslíš Já se ti o budu v cestu stavět Ale měj se ol pozoru abys nemusil litovsti planoucí evé lásky" "Jsi mým přítelem?" "Dokázal jsem ti to již více krátě" "Uíifl mně ještě jednu Isska voit" "Jakou?" "Obklop ae s několika známýrri a pobavte hraběte Levala hovo rem Mladý tento muž střeží svou sestru jako lev Sotva jaem mohl s komtessou promluvit! a chtěl bych ií přece moobo říci velmi mnoho" "Toť přání velmi nepatrné Bu de ibned splněno" llítd oť kvapil Dupuy tostsl v koutě a tsloli? ruc díval se pohnutí oa aa imulilou tvář Ztttaninu Po malé chvíli obklopilo hrabě te Armaoda šest kavalírů Mluvili oa oéhoi vyptávali se ho le hrabě nestačil sni odpovídat! Zuisns seděla vedle Armanda na červená sametové pohovce u cd! a pohrávala si a vějířem Hlavu měla skloněnou dívala ae oa vřjfř a myšlénkami dlela bůh ví kde Kníže Dupuy přikvapil k ní a tiše u ní stanul "Nudíte se?" ptal se s něžnou pozorlivostl Zussna ischvěla se oa celém těle a pohlédla překvapeně oa kní žete "Oh kdož by 6e nudil na vašem večírku kníže!" pravila Zuzanu v rozmilém zmatku ''Nechtěla byste se projiti sá lem?" řekl Dupuy nabízeje jí své rámě Zuzsna podívala se na bratra který pohledem jí dal znamení že může jiti KnIŽe vedl pak Zuzana pod pa Ží a 'olnými kroky procházeli se po Bále "Od vsčera čekám na tento or k ano tik komtesso" počal Dupuy rozhovor "A proč jste nepřišel?" "Zdálo se Že paa hrabě Ar mand upoutal všecku vaši pozor nost komtesso Nechtěl jsem vás vyrušovsti" "Ah Armand jest ke mně velí ce pozorný" "Jak se vám líbí můj večírek?" "Mám zde málo známých" "Jste smutná: z toho soudím Že se zde nudíte'' "Nikoli kníže nenudím se" Zatím došlí ke skupině palem jimiž byla dvorana vyzdobena Kníže Dupuy se zastavil "Dovolte komtesso abych na několik okamžiků směl pominouti chladná pravidla dvornosti Ví dím Že jste vážná že se nebavíte na líci dlí vám výraz nepokoje Nepátrám po příčinách toho vše ho nemám k tomu práva Chci ám říci jen tolik že jsem vás vi děl včera na břehu Sekvany a od té chvíle vře ve mně krev zvlášt ním žárem " Hrabě se odmlčel Rozhlédl se po dvoraně rychle pokračoval: "Hosté se na nás dívají musím se vyjádřiti krátce Miluji vás komtesso a jsem ochoten podati vám Bvé srdce svou ruku a své jmění Chtěl bych vám to říci planoucími slovy a u vašich no hou komtesso ale tnepokojená duše moje nedovede vyčkat! příle iitosti k tomu Mluvte prosím vás je srdce vaše volné? Smím aníti že budete jednou mojí? Já nepátrám po minulosti oetáži e je-li rodíoa-Levalorá bohatá hledím jen na jedno: na vás Zu zanol" Kníže se odmlčel Zuzana zbledla "Kníže vy mne uvádíte do roz paků" koktala po chvíli "Slova vaše přinesla mně nesmírné pře kvapení Mé srdce jest plné žalu a beznadějné lásky Otec můj si přeje abych nebyla nešťastnou abych přes odpor svých příbuz oých i rodiny svého vyvolence byla šťastnou Vy kníže byste byt také v mém kruhu nešťasten Ml duše je sklíčená jsem ku vše mu na světě lhostejnou že jsem přišls k tomuto večeru uči nila jsem jen k vůli otci který vás nechtěl urazili Mysl t že srdce takové jako jest mé dovedlo by vám poskytnout! patřičnou blaže oost?" — "Beznadějná láska jest jako mrtvola do rakve vložená Jest určena svému osudu zetlení a po létech zbude z ní jen hrstka pope le 1 má duše byla do včerejška sklíčeoal A ještě více nežli sklíče nal Nenáviděl jsem svět a zapří sáhli Jsem se proti němu vlrro J i obklopuje blalrnost tunhot a láska Většina mých přátel jel td vidíte ve skvělých šatech a st lády na prsou jsou nepřátelé spo lečnosti Z tr-hoto kruhu odloudi a povznese mne jediné valí alovr k oněm vznešeným pocitům jeř kdvsi na počátku mích mužných Irt ovládaly clou mojí bytost Dli Zuzano ncoJpurujte mne otf sebencčifite mne na věky ncšťaM nýml" Zurana se nepokojně rozhlížela Hudba hrála na protěiSím kon ci sálu tančila veselá společnost vslčlk Hrabě Armand pak octl se u malého stolečku a pánové kteří ho obklopovali nenucené hráli v karty Zuzana naklonila se ke knížeti s tiše mu Šeptala: "Nevím budeme li se moci zde ještě sttkati Vězte kníže Že jste na mne neobvčemě půnobil Snaž te se přiliti ke mně blíž buďte mi dobrým přítelem přemluvte mého otce abychom zůstali v Paříži Hekla bych vám ráda ano A teď mne rychle doveďte na mé místo bratr můt již pátravě na nás poblí ží Pojďme knlžel Zuzaniny líce jen jen hořely Dupuy planoucím zrakem pohlí Žel na sličnou komtessu Dech jeho byl žhavý v fiadrech mu vřelo "Zuzanko! Zde má ruka Pří sahám vám Že otce vašebo si na kloním A pak si vzpomeBtr komtessoco jste mně doe9 řekla' ' Chci vás milovati budu vás milovati kníže Dupuy!" odtušila dívka Šeptem a oči její tmavě modré jako fialky zaleskly se zvláštním Žárem Dupuy obešel pak sál se Zuza nou a zavedl ji opět k Armandovi Kníže kvapil do svého salonku Zazvonil rychle oa sluhu na Murra a dal mu tento rozkaz: - "Pospěš si do velké dvorany a pozvi mně pata Alfonse Barda Kekní mu že a ním musím pro mluvit! o věci neodkladné" Murr lstivě pohlédl na svého pána a důvěrným hlasem mu řekl: "Pili isme h panem Bardem to lik rumu že celý svět se nám zdál křivým Pan Bard zapomněl do 0 m cela i své jméno! Ale já jsem dob ře viděl! Jeto hezké dítě " Při posledních slovech si mlaskl jazykem "Koho jsi viděl?" "Pana knížete Dupuye s kom tessou Zuzanou Levalovou pod palmami Gratulují vám k volbě " Dupuy ukázal na dvéře a odbyl ho docela i zabručenou hrubosti O něco později vstoupil do sa lonu Alfons Bard Bylo na oěm patrno že mnoho pjl přes to však stál dobře na no hon Bard uměl pítil "Co jest zamilovaná dušičko?" tázal se Bard "Mluvil jsem b ní" odvětil knf Že rozčileně "Zuzana bude mojí předpokládaje že jsi obratný" "Čeho zase Žádáš ode mne?" "Musíš trochu obelhat! braběie Levala Cíl posvěcuje prostředky Nebesa ti tento hřích odpustí" "Kdybych měl jenom tento hřích 1" odpověděl Bard a z hlu b ka si vzdychl "Přijel jsi z Budapešti " "Kdy?!' "Včera ráno" "Dobrá Rozumím" "Vyhledáš hraběte Levala" "A?" "A řekneš mu že jsi mluvil a mladým knížetem Westerburgem Namluvíš mu že miluje Šíleně Zu zanu a že nedbá na hrozby avých příbuzných jen aby on mu avou přízefl uchoval" ' Nic více? Dobrá Dupuystaoe se vše'' "Oba věrní přátelé stiskli si ru ce a pak zase kvapili nazpět d3 bí oě kde se hosté bavili KAPITOLA at U rlfaáiktho tancltt Alfons KirJ konal věrni svou povinnost Docházel denně k hraběti Le valovl a vypravoval tolik o látce Wrttcrburgově že hrabě Leval éplně se vlil do tvricnl Burdova Hrdě řekl své choti le i přes fl vůli provede svů plán Pojednou Uard přestal dochá zeli k LevalovOm Za to "bídníci" měli nyní časté důležité porsdy Nutili svého krák aby konečně kromě řečí také skutkem dokázal své smýšlení A uložili mu hrozný Čin čin nesmyslný odporný hnus ný stejně jako všecku jejich počí nání vůbec Noviny byly plny zpráv o za snoubení korunního prince Ru dolfa se Štěpánkou V Brusselu chystaly se velkole pé slavnosti pařížská šlechta vše cka odjížděla do hlavního města belgického aby byla účastna této vzácné slavnosti Také kníže Dupuy Bard a hra bě Leval společně se odebrali dn Brusselu Dupuy a Bard ubývali se v ho telu kdežto hrabě Leval použil pohostinství jistého svého přítele Dupuy a Bard podle instrukcí i ťařížc přinesených hned vstoupili ve vyjednávání se stoupenci svých zásad v Brusselu Tito pak ibned souhlasili s Du puyem Jednalo se o to aby spáchán byl atentát Atentát na dvorní vlak který před princem Rudolfem měl při— jfcti K okázalým slavnostem brussel- skýffi byly vypraveny dva dvorní vlaky A tyto oba vlaky se opět měly vrátit! - ' V prvém přijel průvod koruoní- ho prince čelní hodnostáři říšští a členové vynikající Šlechty princ pak teprve v druhém vlaku se svou suitou následoval A na prvý vlak hodnostářů ra kouských měl býti učiněn na zpá teční cestě atentát "Bídníci" chtěli činem svým- rozšířili hrůzu po celém světě na v l- — J I — iř-nirft ironii vbik nemen v umvnu sáhnout) v V Brusselu byl také král žebrá ků jehož slova považovali ostatní nepřátelé _ poctivé společnosti za rozkazy V Brusselu poradili Dupuyovi krály pařížské luzy a "červenému tygru" Q nťjlépe bude způsobit! vyhozením několika kolejí v ri gadském tunelu "malé" neštěstí První dvorní vlak vyjede asi dva nebo tři dni před vlakem princovým z Brusselu a pojede skrze tunel rígadský Dupuyovi byl celkem tento plán úplně lhostejným Nejraději by Be jíž úplně odtrhl od těchto soudruhů ale dal dříve slovo Bardovi a tomu chtěl do stáli Také — aniž by o tom věděl — podlehl úplně vůli opilého Barda Cekali íeo na den kdy onen prvof vlak z Brusselu vyjede Jenomže brusselská policie po zorovala b velikou pozorností tento vyvrhel lidstva který ae spikl proti společenským řádům Pozorovala cizince a vlaky při jíždějící i odjíždějící z hotel dá vala si předkládati přesné výkazy cizinců a kontrola vůbec byla vzorná Dupuy a Bard Be ještě ani neo hřáli v Brusselu když oa policii bylo již zoámo že do města při byli tři nebezpeční cizinci Také hraběte Levala k nim počítali ač hrabě— jak víme— přijel do Bral selu jenom proto aby se na oká zalé a velmi vzácné slavnosti po-díval- "Nejlépe by bylo předvésti ja všecky tři!" nařídil policejní ředí- tel I A byli by je tút předvedlíkdy