Image provided by: University of Nebraska-Lincoln Libraries, Lincoln, NE
About Pokrok západu. (Omaha, Neb.) 1871-1920 | View Entire Issue (March 6, 1901)
i vii-WílM'=''l!)''''lť" Pokrok ZApadu A PEKLEM K RÁJI ÚTĚK DO SVATÉ ZEMĚ (Pokračování) "Ovšem' odpověděla Jerda J iývajíc hlavou "A teď tni řekni pméno toho vězně abych mohla jj tom zaříkáoí jmenovat1' 'On se jmenuje Evffen Er " " "Dobře— tedy pojď abychom se aenmeSkali Tvoji lidé ať zde otkají až se vrátíme" Kdy2 vkročili do dveří stála před nimi mimo nadání Hanka a potnpně se usmála "čertova špehounkol Tys po sloochala!" obořil se na ni stráž mistr "Jerda mi nezakázala abych aebyla při tom A ty snad také aebodeš proti tomu ničeho namí tali!" 'jo se kliď— my tS tu Qe' potřebujeme' velel strážmistr Já vám tedy překážet nebu du" pravila Hanka a hned se odstranila Petr kráčel s chvatem úzkou ehodbou dále pak vyšel po něko lika stupních k jiným dveřím a atevřev je vešel s Jerdou na ji oa chodbu kde byly po obou stranách několikerý dvéře U jedněch dveří se zaitavil a pravil posvítiv si ra ně: "Číslo patnáct! Zde jest ten roklatý Sibal!" "Tedy hned začněme!'' pravila lerda a přistoupivši ku dveřím nlniila n ně ucho a pravila pak leptem: "On spí — je tam ticho jako hrobě" ' - Pak zase ode dveří ustoupila aočala mumlati svou zaříkávači formuli z které Petr ani jedinému slovu nerozuměl ~ Po té udělala rukou proti dve lim rozliční znamení pak zase k šita přistoupila a počala na nich páleným křídlem nějaké figury teárati Při tom na ně kostí ně tolikráte silně zaťukala jako by ddala tečky VězeB to musel slyštti ježto se počal na své pryčně hýbati a spů aobQ tím slabv šramot Afta )1Z 10 nan utiuaujc Šeptala Jerda Petrovi v j)t- Pak vzala od něho lucernu po- uřítila si na čárv které bvla na dveřích naškrábala a pravila leptem: "Už je to v pořádku!" Proto však přece udělala ještě m dveřích kostí několik čár tla 24c při tom vší silou aby to hod- aě skřípalo Uvnitř bylo zase slyŠeti slabý icasoot "Teď mi dej klí!" poručila Petrovi 'C: "Snad tam nechceš jít?" tázal w tento váhavě "Ne ''' odpověděla mu cikánka skrátka Petr vyhledal ze svazku klíč ' Jerda se nafi se všech stran ďáble podívala pak zamumlala Ikolik slov a dechla na5 několi káté Po té ucouvla ode dveří roz afáhla oroti nim ruce a zvolala aeJoklasitS: OliroSi! Alidali Adali Ada!' Ve vězení bylo opět slyšeti lrunot a sice silnější než dříve Cikánka ustoupila nyní rychle de dveří i pravila přitlumeným Uasem: ' "Jsme hotovi! Pojď!" ' Odevzdala mu zase klič a za tfvala nanV aby šel Pak postupovala s chvatem od asdaěcb dveří ke druhým a na Coibaia na každých v opálenou tastf svoje čáry mumlajíc při sasa svoje satíkánf Ale o těch se už tak dlouho ne sdriela iako u čísla patnáctého pošeptala Petrovi že to první strkání na celou chodbu účin- HyaJ shodila jedna hodina "Pro dnešek je moje dílo vyko silo" pravila Jerda a slabě si cliechla "Čeho bude ještě ža tí rebí to doplníme podruhé 1 Mstane nový měsíc bude mít i taat ta tase novou sílu" Strážmistr se tím spokojil Byl Csai dnešními Čarami postrašen a fTSíO neměl chuti již příští noci něco podobného podniknout Zamkl za sebou dvéře a ta ně Lck minut stál s Jerdou zase na - Tam byt oheB již dávno uhasl fc některé oharky ještě ▼ po- fj doutnaly raaitfrovi stáli pohromadě a r_— ' jnvali metá sebou o tich : -Tr:satjUacfc jimi byli —j-k tia pciíciíla "P " tztttd p aemot'- vot: xn:- 'Jak dlouho to bude mít plat nost?" tázal se jeden pandur 'Deset let!" odpověděla cikán ka lhostejně 'Deset let pokojně spát — to již stojí za těch deset zlatých! ' zabručel strážmistr těše s již na to že bude od nynějška moci bez starosti spáti "Ale pamatujte si" mluvila erda dále "že účinkuje zaříkánl to ien na takové vězně kteříž jsou skutečnými zločinci a že také bývá někdy docela nevinný člověk křivě obviněn a do žaláře uvržen Na takové nevinné věz ně nemá moje zaříkání docela žádného účinku a kdyby vám ně kdy takový vězen zmizel mažete být jisti že byl jen na křivé udání uvězněn A pak musíte s tako vým uprchlíkem aspoS co možná šetrně zacházeti kdybyste ho zas dopadli" Pandurové tím byli zaraženi ale strážmistr zabručel: "V tomto domě není ani jediný vězeB který by to aspoQ desate ronásobně nezasluhoval!" "Pak můžete být bez starostí' podotkla Jerda a vrátila se k ne mocnému žalářníkovi kde chtěla zústati do rána KAPITOLA 15 VysYobozen Jerda byla již časně ráno z vě zefiské budovy odešla a o pole doich se tam zase vrátila Když vešla do bytu k emocné mu zaiatnmovi seaei tento stolu maje před sebou talíř silné polévkv a pojídal ji s velkou chutí "Nu jak se ti vede?" tázala se ho Jerda "Velmi dobře ' odpověděl ten to ' Zítra budu snad 112 zase moci svou služou konali" "To bude Petrovi milým'' po dotkla lerda "Ano Petrovi to bude milým' ozval se ve dveřích hlas stráž mistrův jenž právě v tu chvíli do pokoie vcházel vesele se usmí vaje Přistavil si ku stolu židu a uve lebil se na ai "Dnes je pro nás šťastný den!' pravil "Budeme ho zbaveni "Koho to?" tázal se žalářník "Toho Ernanyho kterýž mi nadělal tolik zlosti odpověděl Petr hladě si šedivé kníry Jerda se zarazila a upřela nafi pátravý pohled "Bude propuštěn na svobodu?' tázal se žalářník "To to Bude sedět alespofi ieŠtě deset let Ale odsud bude odvezen" "Kam to?" "Zpátky do Budína odkud nám utekl!" : "Tedy ho odiud odvezou?" tá zala se Jerda tváříc se jako by jí to bylo docela lhostejno "Ano povandruje zase do své ho hnízda "Ještě dnes?" "Ne až zítra! Jerda si zase volněji oddechla "Jak se to stalo že má býtí odsud tak brzo odvezen?" tázal se žalářník "Pan sudí zaslal do Budína zprávu že by ten uprchlík zde chvcen a obdržel dnes odtamtud připiš že sem zítra pro něj přije dou zříencí od budínského soudu Strážmistr odešel Také Jerda brzy odešla před stírajíc Že si musí zaopatřiti no vou zásobu koření aby mohla navařiti nových léků Spěchala nejkratší cestou aně n lesík kde míli §( Jánošem Tento ležel za sochou v trávě vyhřívaje se na slunci a koufe z krátké dýmky "Nu co jsi pořídila?' tázal se Jerdy "Pojď do toho lesíka — tam ti to povím Zde by nás mohl někdo spolu viděti" Jánoš se zdvihl a tel s Jerdou do lesíka kde byli dříve spolu se shledali Když se pak asi n hodinu roz cházeli pravil Jánoš: "Já to všecko obstarán) a o půlnoci budu čekat na křižo vatce" Pak kráčel polní cestou kn vsí kde měl svftj povot lerda si nasbírala v lesíku ná ručí suchého roští složila ho asi polovici na hromádku a toto za pálila ' Pak vyndala z malého koťka ŽcleznÝ hrnek nalila do aSho t Uhra nijaké tekutiny nasypala do toho ftUku a přisttviU hrnek kohL Pak m k torna poaa£U 1 a obeS konat? - KJ3 f£i U=l činím pozor na kraci Brzy se v nim počala tekutina vařili a vydávala te sebe silni vonici páru Jerda se nyní posadila židy ptoti vitru aby jí pára nešla do obličeje 'Co je pro jiné dobrým mně by to mohlo ikoditt" pravila sama pro se De "ja musím mu tuto noc smysly své pohromadě ' Pak začala v hrnku michati zakrývajíc si dolejší část obličeje složeným šátkem aby se té páry nenadýchala "Bude to dobré!" šeptala pro sebe "já to již cítím na sobě jako by mne to omamovalo" Pak se zdvihla a procházela se mezi stromy ph čemž si kazuou chvíli přemnula dlaní čelo Pak se zase posadila k ohni a vařící se tekutinou znovu míchala Za chvilku odstavila hrnek od ohně aby to vychladlo a když se tak stalo nařezala bez velkého namáhání několik hrstí stonkoví tých bylin a naplnila si jimi košík Po té vyšla volným krokem 1 lesíka a kráčela zpátky k městě Čku Slunce se již chýlilo k západu KdvŽ tam docházela loudal se proti nl pandur s pusxou pres ra Y meno konaje v okolí obchůzku Poznal Jerdu již z daleka ne hoť bvl také při tom když v noci j - ve věznici čarovala Zavolal na ni a otázal se jí kde byla 'Hledala jsem koření pro vaše ho nemocného žalářníka "O ten bude již brzy zdráv zítra chce již zase konat službu Víš co — až budu já stonat bu HkS mě také léčiti Tv v tom lépe vyznáš než doktoři" lerda nafi pohlédla a pravila: "Ty stonat nebudeš leda bys něco dostal od některého beťára A to by se ti mohlo dosti brzy státi poněvadž se ve zdejším okolí takoví lidé vyskytují "My po meh již pátráme po dotkl pandur "Právě dnes byl jeden z mých kamarádů od beťára tižce rjoraněn Viděla isi snad některého z těch loupežníků? Takového člověka jsem vidě la který vypadal jako beťár' od Dověděla cikánka "a máš-li dost odvahy můžeš ho tam ještě na lézti" "Kde pak je?" tázal se pandur s chvatem Tamhle v tom lesíku odkud právě přicházím Leží tam opilý spí Mně je ten člověk proto podezřelým že má u sebe pušku a snad také iiné zbraně Leží u něho prázdná láhev a proto my slím že se opil' Pandur si netroufal do lesíka sám jiti a běžel zpátky do městě čka teště pro jednoho kamaráda lerda zatím kráčela volným krokem k zámku kdež zastihla randurv i s Petrem rozveselené nad zajetím odvážného a ukrutné ho beťára lerda ihned stála u plotny va říc tam své léky a měla radost že se její plán tak výborně daří Na její vyzvání byl žalářník již dávno na lože se odebral a brzy usnul a také jeho žena již u ka men na lavici klímala Tiž se blížilo k jedenácté hodi ně a lerda dala Hance ještě po slední pokyny co má dělati ZůstaB zde u plotny" pravila k ní "Já se podívám na ty muž ské Zdá se mi že jsou tam tuze veseli" Na strážnici bylo vskutku již veselo Strážmistr dal ze sklepa př nésti soudek víua které se mělo tuto noc vypiti Když tam Jerda vstoupila byl on a jeho společníci již silně obličejích rozpáleni a jiskřili očima Strážmistr byl první který spatřil "Konečně že přicházíš! zvo lal podávaje ji sklenici s vínem "Jsi ovšem jen stará cikánka ale dnes budeš naší královnou Tu máš napij se!" Jerda vzala sklenici a pořádn S b( espiltr — rr--: ' Pak naplnila ze džbánu který stál na stole strážmistrovu skle nici a postavila ji před něj Tento ji hned vzal a vypil ji s velkou pochoutkou Jerda nalila poznovu a postavi la ji zase před strážmistra Tento neměl v obyčeji na plnou sklenici před sebou dlouho se dí vati a proto ji hned zase vy prázdnil Jerda také nyní naplnila s o chotnou úsluŽností sklenice obou pandurů načež se ohlédla kolem sebe a pravila: "Někdo tu ještě schází" "Snad žalářník?" otázal se jí Petr "Ten musí zůstat ▼ posteli aby se pořádně vypotil " "Koho tedy myslS!'' "Vy zde sedíte a vesele popíjí te a ten ubohý vratný se třese o vrat zimou Já myslím že by také rád nijakou to sklenku s vámi vypiL" 'Ano mál pravdu I' zvolal je den pandur "My jíme na toho chudáka docela zapomněli" "Já mu - tam donesu sklenku vína'' pravil strážmistr "Proč by nemohl raději přijít sem?" tázala se Jerda "Zde mňXe se pohodlněji napili a s vá mi se pobavit'' "Ano zavolejme ho sem! při mlouval se jeden pandur "Abys byl docela jist podo tkla Jerda ''vzkaž mu aby vzal sebou klíče od vrat" Za několik minut vstoupil do strážnice vrátný a na strážmistro vu otázku zdali se nemůže za jeho nepřítomnosti u vrat nic stát odpověděl docela klidně: "Já jsem již tak dlouho u těch vrat hlídačem a ještě se tam ni kdy nic nestalo A zde mám od nich klíče!" Zachrastil dvěma klíči kteréž měl oa pásu zavěšené a posadiv se na lavici ke stolu vzal skleni ci která byla právě plna a pravil zdvihaje ji k ústům: "Stálé zdraví pánové!" Vyprázdnil sklenici až do po slední kapky což bylo zďamením že si také rád přihne Jerda měla nyní všecky hlídače ze zámku pohromadě a mohla v provádění svého plánu pokračo vati Jediný žalářník který tam ne byl ležel v posteli a potil se maje od ní poručeno aby zůstal až do rána dobře plikryt Na starých visacích hodinách bylo již půl dvanácté a Jerda si musela pospíšili aby se její plán který se jí posud tak dobře dařil ještě v poslední chvíli nezmařil Naplnila ještě všem sklenice pak zatřepala džbánem a pravila: "Džbán je prázdný! "Ale souden ještě ne'" usmál se strážmistr "Natočte!' jeden pandur se zdvihl a chtěl sáhnouti po džbánu ale Jerda ho již držela a pravila: "Jen růstaBte sedět já vám sama do dzbaou natočím! patrni dopijte své sklenice abyste pak hned dostali čerstvého" Šla se džbánem do kouta k soudku Jeden padur počal nyní zpívat pijáckou píseS kterou jeho spo leČníci se zbožnou pozorností po slouchali a jež byla dosti dloubá Když dozpíval upamatoval se Petr že by si měl zase přihnouti zvolal: "Šenkýřko kde pak jsi tak dlouho? Pojď již a nalej nám! Také ostatní pijáci mu přizvu kovali "Již jsem tu!" odpověděla Jer da vracejíc se ke stolu "Ten váš kohoutek jest náramně sporý a třvá to věčnost než se natočí plný džbán" "Hned hned!" doložila nyní a naplnila nejdříve Petrovu skle nici Tento ji vyprázdnil na jeden doušek lerda pozorovala jako by se byl slabě otřást "leště lednu!" zvolal Petr a ukázal na prázdnou sklenici Jerda mu ji zase ochotně na plnila "A na nás jsi zapomněla ba bo?'' vzkřikl jeden pandur "Na lej!" Přistrčil cikánce svou prázdnou skleuicL" 1 "Mně také! Mně také!" hlásili se ostatní přistrkujíce jí své skle nice "Jen mějte strpení hoši! Vždyť já na vás nezapomenu Drive přece musím posloužiti panu strážmistrovi! ' Naplnilá ostatní sklenice a pak pravila: "Teď pijte — ale s rozumem abyste se neopili!" Pijáci jejího vyzvání ovšem hned uposlechli Jerda s nich nespustila ani oka ale u jednoho také spozorovala jako u Petra že se slabě otřásl když nedopitou sklenici rychle od úst odstavil "Nechutná ti to?' tázala se ho Jerda "Má to nějakou podivnou pří chuť" odpověděl pandur a ještě jednou se otřásl "len pijte — však ono vám k4 íht:t=2iš" - - Pijáci se ovšem nedali dvakráte pobízeli a pili se svým představe ným jako o závod Jerda jim nepřestávala nalévati "Ale co je to za spůsob Jerdo? Ty s námi nepiješ!" zvolal na jednou Petr nemoha již skoro ani jazyk ohýbati a jevě na sobě jakousi tupou ospalost "Já jsem se již dost napila a nejsem vínu zvyklá!" Petr ospale zívnul a také ostat ní počali po něm zívali Q"Jen pijte na ten dobrý lov!' zvolala' Jerda a přistrčila Petrovi znovu naplněnou sklenici "Ano — pijme — na ten — dobrý lov!'' huhBal Petr Vzal sklenici nasadil ji neji stou rukou k ústům a vypil ji jen do polovice Musela nafi přijdi náhlá sla bost oebof mu sklenice t ruky vypadla než ji mohl na stůl po sta ti a víno se rozlilo po stole Pak mu sklesla hlava na stůl ale oa přece při tom sáhl po svaz ku klíčů který na něm ležel "Ař liie — náš pan — stráž mistr!" zamumlal jeho soused a zahýbal jím ta rameno Ale při tom ztratil rovnováhu a svalil se s lavice na zem Strážmistr již silně chrápal což bylo důkazem že spí Vrátný byl opřen tády o lenoch lavice a spal také Jen druhý pandur měl ještě oči otevřené ale bylo patrno že jil neví kde je Zdvihl se s velkým namáháním zamumlal: "Pú — půjdeme spát!" Pokusil se udělat několik kroků ale nohy se mu zamotaly a 00 sklesl vedle svého soudruha na zem Tm stála Jerda a držela již klíče v ruce "Vyhráno!" zašeptala pro sebe Právě v tu chvíli odbíjela na věži dvanáctá hodina Na zdi visela lucerna Jerda ji rychle stlala rozsvítila v ní svíčku a vyšla s ní ze strážnice Spěchala chodbami kteréž od včerejška všecky dobře znala a když přišla k zamčené chodbě na níž se nalézaly cely pro vězně vybrala ze svazku klíč kterýž si byla minulé noci dobře v paměť vštípila a otevřela jím dvéře Pak spěchala potichu chodbou dále svítíc si lucernou na čísla dveří a konečně stanula u dveří nad nimiž bylo číslo patnáct Vybrala ze svazku klíč k těmto dveřím a strčila jej do zámku Uvnitř se něco pohnulo "Ada volá!" pravila cikánka přitlumeným hlasem Opětný šramot ve vězení jí byl důkazem že bylo slovům jejím porozuměno Zdálo se jase by tam byl ně kdo s chvatem vyskočil a hned na to se ozval hlas: "Ado! Ado!" "Ticho!' Šeptala Jerda Otočila v zámku klíč a odstrči la s chvatem silnou železnou zá voru Dvéře se otevřely vrzajíce na závěsech Do tmavého vězení padlo z lu cerny světlo Tam stál uprostřed Evgen Er- nany s To náhlé světlo jej zaslepova lo a on si musel zastínit oči dla ní aby mohl viděti Jerda vkročila s chvatem do dveří a pravila potichu: Ada tě pozdravuje! Pojď ho nem se mnou! Evgen na ni hleděl překvapen nevěda co se s ním děje ' Jerda však ho pojala chvatně za ruku a vyvedla jej na chodbu Kam mě chceš véstn tázal se Evgen "Na svobodu!" Teprv nyní se Evgen ze svého překvapení vzpamatoval a tázal se Jerdy: "Kde je Ada?" "Čeká na tebe jen pojď Zde se již nesmíme omeškati ani mi nutu!" Jerda zamkla zase dvéře a za strčila je závorou 'Teď honem pospěš — ale potichu aby nás nikdo neslyšel" Když vyšli z chodby zamkla Jerda zase dvéře a šeptala: "Teď bonem dále ale pozor!" Za několik minut stanuli přede dveřmi strážnice Jerda byla dříve tyto dvéře jen přivřela Nyní poslouchala zdali se tam nic nehýbe ale neslyšela nic než chrápání což jí bylo dů kazem že tam ještě všichni tvrdě pf- Otevřela opatrně dvéře zaký vala na Evgeoa a tento tam za ní vešel Zde bylo ještě všecko v témž stavu jako dříve Petr ležel bia vou na stole vrátný seděl opřen o lenoch lavice a oba panduři leželi vedle sebe na zemi Všich ni tvrdě spali a žádný se ani ne pohnul Na zdi viselo několik pandur ských obleků a čepic a též níko lik kusů zbraní Jerda pošeptala Evgenovi aby si z toho vybral co potřebuje aby si také vzal některou zbrafi Sama položila svazek klíčů zase & iúí aice tas apy na oicn držel strážmistr ruku což se jí snadno podařilo Pak vzala džbán v němž byl ještě zbytek vína vylila toto ote vřeným oknem ven a natočila do něho asi do polovice vína Totéž učinila také se skleni cemi Zatím byl Evgen do pandurské uuiíormy se přestrojil Posadil si aa hlavu pandurskou čepici a opásal se šavlí Takto vypadal o a pohled jako skutečný pandur Za několik minut byli ve dvoře a brzy na to stáli již venku před vraty Jerda je z venku zase zamkla a klíč prostrčila pod vraty do prů jezdu aby se zdálo jako by byl ze zámku vypadl "A teď ať si lámou hlavu jak se to vlečko stalo" pravila Jerda a zhasila v lucerně světlo kterou pak aa cesii v hustém kloví ukryla Nyní udeřila na věži jedna ho dina "Již tak pozdě!" leptala Jer da "Teď pospěšme!" "Kam to?" oooo pRO& ? chete kráčeti životem s nemocným tělem když pomoc je tak blízká? DRA PETRA HOBOKO je starým léčebním prostředkem Tisíce lidí ho užili a tisíce kteří se vzdali vší naděje nalezli vyhojeuí Prodává st mm It tahal j4utU atbspHao s 118-114 "K Adě!'' "Je zde na blízku?" "Ne mámt tam hezký kousek cesty" "Ale oni nás budou pronásle dovati" pravil Evgen "Do sluoce východu se to ne stane a do té doby budeme již daleko" odpověděla Jerda "Prá vě proto si musíme pospíšit'' Kráčeli hbitě dále KAPITOLA 16 Na útéku Jerda a Evgen dorazili a? blíz ko k hospodě a k té soše a zde se jerda zastavila a poslouchala Všude bylo ticho V hospodě již dávno všichni spali Najednou zaslechla za sebou slabé zakašlání a zívnutí jako by se byl někdo ze spaní probudil a otázala se: v "Kdo je to zde?" "Unavený pocestný který u té posvátné sochy usnul zněla odpověď liz se také před ni zdvihla se země postava která se jako roze spalá ještě jednou protáhla a ně kolik kroků ku předu učinila "To jsem já Jánoši!" šeptala cikánka "Což sem přicházíš s pandury?'' tázal se lánoš potichu a ukázal rychlým pohybem ruky na Evge na jenž byl nerozhodně na svém místě zůstal starostlivě kolem se ohlédaje To není žádný pandur" Še ptala Jerda Evgen pokročil rychle k Jáno šovi a pravil podávaje mu ruku "To jsem já lánoši Což mě již neznáš?'' Jánoš nafi zíral překvapen zvolal: "Na mou pravdu to jest pan Evgen! Já jsem se o vás již strachoval!' Kde máš koně?" tázala se ho Terda "My se zde nesmíme ani minutu omeškati "Koně jsou již připraveni" "Na té křižovatce?" "Ne já jsem ai musel vyhledat jiné bezpečnější místo Pojďte se mnou! ' Za chvíli došli k nějaké staré kolně kde měl Jánoš svůj povoz již připravený a proto se zde ne museli dlouho zdržeti a vydali se hned na cestu Jerda Jánošovi udaU kterou cestou má jeti a povoz ujížděl jako letem Konečně dojeli na místo kde cesta byla špatná a kde byly po obou stranách řídké porofttliny Najednou se před nimi ozval velitelský hlas: "Stůj!" Z křovin vyrazil proti vozu jezdec a zastavil ho "S cesty!" vzkřikl Jánoš — "Sice tě přejedu i s tvou herkoul" Při tom zatočil nad hlavou svým čikošským bičem Ale jezdec se nevyhnul a zvolal: "Oho kdo pak jsi že mí chceš vyhrožovat! ?" Já tě vyzývám jménem zákona abys zastavil pakli nechceš abych použil zbra ně!" lánoš se zarazil neboť viděl nyní že je to paadur laké lerda to spozorovala a pošeptala Evgenovi: "je to pandur! Teď musíš hrát svou úlohu!" Jánoš byl zatím koně zadržel ale svůj bič držel pevoi v ruce jsa každý okamžik připraven proti jezdci ho použiti Evgen byl nyní ve velkých roz pacích Měl sice na sobě pan durskou uniformu ale nevěděl co má jako paadur skutečnému pandurovi říci Ale mčeti také nesměl a proto ss na jezdce obořil: "Nezdržuj mne a ustup s ce sty 1 Já ti to poroučím r' "Mni nemá nikdo co porouče li než můj představený!" vzkřikl jezdec "Kdo jste? Vykalte se mi!" "Já jsem pandur!' odpověděl Evgen "Oho to snad ne!" zvolal jez dec a přirazil s koněm až k samé mu vozu Nahnul se k němu aby mohl sedící v něm osoby lépe viděti při tom poznal aa Evgenovi hlavě pandurskou čepici Tím se se dal oklamat! a pravil docela klidni: "Dobré jitro kamarádci Od knďjedel?" AAAAAAAAAAAA -10 5 DR PETER FAHRNEY SHoyne Ave CHICAGO 1LL "Z Patuy" "Jsi také vyslán na toho beťára Hušku?'' "Ovšem!" "Kam teď jedeš?" "Na Homok a pak dále!" "Koho pak to máš u sebe? U- lovil jsi něco?" To byla opět choulostivá otáz ka ale Evgen proto hlavu ne ztratil a odpověděl důvěrným to nem nahýbaje se k němu: "Mám tajnou úlohu kamaráde Ta Ženská nám podala důležitou zprávu a my můžeme její pomocí udělati dobrý lov Za tím účelem jsem s ní poslán Proto mě déle nezdržuj já pospíchám ' Jerda hned použila toho Šťast ného nápadu a pravila s chvatem: "Ano my si musíme pospíšit abychom nepřišli pozdě! (Pokračování) AbHESÁŘ ÍESKÝCH SPOLKŮ OMAHA Rátf Palacký ě 1 ZCBJ OJ )tt pirtleln aobtee kaMou ítrrW J oeUéll T mfsicl o 2 b ndp r lint p Klnyctkv um 18 awailnronl Fredu Jan Koule kf ij J V Mitiek Ittt7 Bo 19 St t V A HouUra d 1817 Wllliami ulpokl Fr Mach Lože Jan Hus ř S Rytířů Prtbla odhf á tvé achftze vidy prvoi a tfetf Hledu v uiéřici 0 ooain večer ve t polkové aiiatnotu v Boltolovn Emil Cermik Velicí Kancléř cfn mt Ho 13ib 4tr Pred rJltma K B 6 ě 1707 Leavenwortb St Václav Přibyl M of S 810 Hlckory St Těl Jed Sokol v Omaha odbývá tvá pravidelná acboM kutd I a 4 Čtvrtek v měsíci večer va avá miatnoatl 2221 So 18th St Předseda Josef Mik tajemaik Karel Špalek 1227 Bo Ifttb St ácetnik Karel fttínlfka 419 So Utn Bt„ Pokladník Ant Novák Podp 8okol Tyrš ě 1 odbývá avá achAie dvakrát míaicne kaádou t nedáli a 3 pondělí v méiicl v ainl Mettovt Oeloroín! achoie odbývá 1 nedčll v HJno polletn! acbfrie 1 neděli v dubnu a čtvrtletní lednu a arpnn Predaeda Joba Cbleborád mtnnpfedaeda Fr Bvojtek taj Anton Novák !W So Mt St íictnik Joř Kaipnr ÍŤÍHbo Utául pokladník V Kunci 1816 8o II Str výbor majetku na roky Joa Vopálka výbor ííetn! Joaef Kaipar a im Merta praporeeuik Krajitek výp pr K Maallko dosorce PbtQp Svoboda náčelník A Kapek výp náí Šlmoa Rokuaek táatup do C N H Spolku Joaef Kaipar Tábor Colambas é 6 W0VT odbývá ecb& katdá 1 neděle a I áterý v měalcl v sfnl p Joa Klepetky na 18 a WIUJ am ulici Vel konaul Frank Svoboda míato kootal Frank Bemin pokladník Frank i Semln Utb ani Wllllana klerk Karel Stá nicka 1411 So 18th Str provodil Jan Fiala vnitřní strálc Václav Vejvoda veakovai ttráice Frank Vejvoda výbor uajetka aa I roky Karel Štěpán Tibor Kebraska ě 4771 MWA odbývá avá pravidelná acb&M katdon prvos a (ret atredu v máaicl v oam hodin večer vunt pana Jana Hmcna Konaul K Smrkov ký UM Dominion St návodě) Mlke Votava Mnktr Joa vopálka l a Wllliam ulice klerk ťMbylB10Hlokorys nrtvodet Fr Vele- cnovekýt vnitrní etrál Karel Skrdlant: vea- aovoi airaa jonn atrnaa: výbor maMUui Bod Beran Jan Cbleborád Joaef Fiala Tábor Hebrasská Lípa ě 18$ WW odbývá achtae kaidá poslední áterý v mtslcl v dni Hrochovi Joaef V Kaipar předseda 17S4 So u St Vac Doleji místopředseda 1310 So Oarfleld Bt„ John šafář pokladník im So Utb i 8ti A F Novák taj US W) Iiam St: M Kalílk přivodil Sbor Tlastlslara ě 29 JČD odbývá scb&se kaldou S seděli v měsíci v Bo- aoiovns o noa oop vyslooillá předa Mane Michal 18M kun nl ntadurikmA J Woleshanaký náměstka JoseSna Machová wjoniuin narie noticky acetmee nellkt Svobodová pokladnice Anna Ptrhová da tnrkyoě Marie Pecbáě výbor maietku Fraai nuova Marie Stefan M Kapková Sbor Hvěséa Nové Dobr ě 86 JČD odbývá tvá achtaa kaldou 1 naděli v měsíci aa hod odp v sin) Metaově Předsedkyni A Cbleborád 1407 Wllliam ácetnloa Kmllle Cble borád 1410 WHIlama pokladnloe M Zikmund 1M0 Ho Uth st tatnmnlm Vllh MafJ iiu So Utb BU Sbor Kartma tírore ě 10 odbývá avá pravidelná achán vid 4 neděli v měsíci v Sokolská síni Předsedkyně Manka Peěeh U18o 14ta St mistopredsedkvaě A Krelřt talemnlca Nelila Svoboda ináfíM ía St pokladnice Jnalo Janeček lllaWUIIam Sk v K Aloisie Vanous první prtvodkjrně F Koláfdruhá orávndkvuě Maria Rráiri vbISL strá Aloisie Jindra venkovní etrál Marta Jiránek vfbormatMkn a ses B=spsrtSiariá Houkal Marie Kelcbenberr vyslankyně sk tjexdu Maria Boukai lákal Ur L Svoboda Podp sbor Sokolek TrrŠ ě 1 odbývá avá acháte jedn měsíčně a saoa kaldou drahou sedil! v i slnl Metaově Před sedkaě Frantllka KoaUký mlatopredeedky- asaarie neesa tajemnice Antonia Btetakal MU Bo atta str aěatnlca Maria Bílek tá a Charles St Omaha pokladnic Aneáka Um- eílelc výbor majetku Fradtllka Štěpán Aaaa Bílek áěetni výbor Bolena Dusal Dušek a Mario Matějka dosorkyná Maria Hlha Tábor Myrto ěís Mt R H A' odDyva scatu první nedtll v něaicL v tnant- tkt aul Medtadka Maria Houkal mlat řadsadka Julia Votava taJemulca alarta rbenek SUM S U St nokudi a 7 KMkovský kancllřka Mary Smrkovaký asaaá Pavla Hauaella vnitř strsá B Hrubý vsak strál Mary Pec bota: výbor ssatatkn Aaaa Šemík FreotPeáek Ant Stejskal: spolkspý lákat Locie Svoboda Mary Boukal vyssea kya do ajoada Pavla Haaselln niUtovyat SOT7TXX o-K-r f rrraa Loto i 118 AOUW wdbývá svá pravidelná achlaa Lil sahašk v měsácl v efal p Koatakýbo aa Si a O etla Llaee Mkatv PrAna dUovedoael Aasoa Kabát di lká VOŠSBBC aasoa Kubát doaore Prask } Fr Dvořák Uatalk WL a i St Bbdotah Paiik poklad Joaa ritu taj lil saj r itara pravnuci viacaae Bareš valllal Fraak Jarot vsakoval strál oABSTItAKTYo vyhotovuje D O BĎL1£Z}9 17 a rátfmaa PATTEKSvs ELOCK Zeptejte se nafi n tohoto listu TJEX tsae a