Image provided by: University of Nebraska-Lincoln Libraries, Lincoln, NE
About Pokrok západu. (Omaha, Neb.) 1871-1920 | View Entire Issue (Feb. 9, 1898)
Pokrok ZApadu Z českých mlýnů IIUMnRKSKY KARLA TČMV Jak do lesa tak z lesa "I na zdar Kmínku! Na zdar Vždyť jsem si to pomyslil hned přede dveřmi že jste vy to u nás! Takový rajt v šalandě kdo pak by to tam rnotť jmy byt než ien starý jezovec! "Inu dobře vždycky říkám" oplácel panu otci rovnou vvbarve ný doupnák vesele "až všecko praskne inftže z vás být ještě zna menitý cigán" A padali si ruce i zmáčkli si je tsk upřímně až jim v kloubech zapraštčlo Jak viděti staří známí kteří si rozuměli '"Kde vá9 Čerchmanti tak dlou ho nosili?" vyzvídal pan otec Vej skal přisedaje za stůl k uvelebují címu se lesníku zatím co stárek -vtipná partyka — vysahoval hbitě pro korbílek na okně volaje na práškaby jej běžel dolů proplách nout Nepotřeboval ani víčkem klapnout pan otec se dovtípil a kluk — jen aby už byl s pivem tady "To víte kde našince čerti no sívají po horoucích skalách Měli jsme hony na vysokou sjelo se to z Prahy a od Klatov a Bůh sám suď odkud všechno jako na ma névry a to pane Vašku potom skákej! Nohy jsem necítil co to bylo za dřinu! A co pak teprv té pifky! A starý myslivec odpliv si zostra skrze zuby což zname nalo při něm že je skutečně do hřátý "No ale za to těch diškrecí a to ho camru!" nabíral si ho pan o- tec "Ano diškrecí zapotřebí! To je nezDáte ty letošní lordy Na poroučet si na to jich Člověk uži je ale když to má přijít k diškre cí dají vám jednu krobiánskou a ostatní neberné: ještě vám vvpe skují že jste je špatně postavil Že na ně nepřišlo leden z těch Pa pendeklů mne dokonce dloubnul že prý asi neznám dobře veksle!' "Pardie tohle bylo slovo" mí nil stárek "A co jste mu na to Kmínku odkřís'?" "Hm!" zabručel náš utýraný doupflák: "ní jsem to měl na ja zyku: Ty vechsle které on snad rajtuje ty že arci neznám — ale honem jsem se na štěstí plác přes prostořekou a spolk papriku jak se na služebníka se šesti písklaty siuSi! Ale" — dodal náhle vesele jakoby už větřil práška s pivem za dveřmi— "proto jsem jim to přece nedarovali "Že ne? A co jste jim vyved?' otázal se pan otec "Nic zlého ale náš pán se z to ho moh rozsypat smíchy Střeli] se celkem jeden jelen pět kusů srnčího a jedna koza to se iim patrně zdálo býti moc šofl a proto by byh rádi ze mne vytáhli mno ho-li kusů vlastně máme v revíru No a to mne znáte jak rád každé mu pravdu povím 'Bože' řku 'jenom jelenů máme na Kozí Ho ře 14 kusů' — Měli jste vidět jak vyvalovali oči To prý není ani možno! 'Milostpáni se mohou přesvěd čit když nevěří Takhle za sví tání přijít si poslechnout jak H jou to je gustíčko jářku' Vrtěli hlavami vyptávali sejak je který silný já odpovídal jako starý Asi za půl hodiny přihrne se ale náš starý zatáhne si mne stranou a spustí na mne: Co že prý to tlachám za nesmysly Páni že teď zůstanou schválně přes noc aby si přišli z rána na Hůrku na še jeleny poslechnout kterých ne máme!— - "A hrome teď kudy z tenátek?' "Až tam bude někdo ale iinv ne jál Milostpane!" řku "když páni přijdou budou ve zdraví na še jeleny slyšet za to vám ručím jako že se Kmínek jmenuju Ne- račte si proto děla pražádných nnspulí!" Chtěl vědět co a jak ale já ne řek jen jsem prosil aby se na mě spoleh Druhého dne skutečně ještě před svítáním už stupali v potu tváři ke mně na Hůrku Byla mlha že nebylo na pět kroků Člo věka rozeznat a můžete si teď po myslit co se nakleli neí se vy drápali na ty naše stráně Hodinu to trvalo a jen se z nich kouřilo Já ale zatím dělal své přípravy vzal jsem ženu 4 své kluky oba hajné dal každému konev a ukrvl je za skály do největšího houští kam jsem věděl že se nikdo ne dostane KdyŽ pak to kouřící panstvo všecko Šťastně bylo naho ře nechal jsem je tak v tem ran ním větříku ještě asi půl hodinky k vůli podagře prokřehnout a na to komedie začala: moji kluci či- peřové spustili první Po nich moje a konečně hajní Houkali vám do těch prázdných konví tak znamenitě jako když jeleni nej krásněji řnou Sám náš starý zů stal tím celý tumpachový nevěda co to? Nadtož teprv ti jeho jeli mánkové "Famós! — famW ibovali si jeden přes druhého ce lí vyjevení Kdež pak v Praze něco takového slyšeti! Já vím Že o tom budou kolik let vypravova ní "Hahaha! — váš starý?" a co tomu říkal lnu smál se až sa mu oči za lily špiepubů mi nadal mezi čtyř- ma očima a dvě zlatky mně vtiskl do dlaně ale vícekrát ať prý se to neopovážím udělat" Inu to my zas měli" pokra čoval pan otec Vejskal "za mého mládí u nás v Zakopaném tako vou znamenitou ozvěnu že si při cházeli páni z Široka daleka po slechnout Za vodou byly lesem porostlé stráně a v nich velký 0- pusteny lom Postavil-li jste se před naši mlýnicí na lávky a hou kal-h jste přes vodu k lesu smě rem na k n houkalo vám to znát ky z le a inu zrovna jakoby tam m — - nékdo hovořil Co vám ale ta čerchmanská ozvěna nezačala 00 jedrou vyvádět za kousky! Jednou byl u nás návštěvou mi lostpán správec ze zámku i vyšel si také na lávku na ozvěnu Ale sotva že si několikrát zahoukal už příběh zpátky celý rozčeoeiře ny jako krocan abychom prý ho t - horempádem převezli s loďkou na druhou stranu že je v lomu něia ky nezpeda který zasiiihuie par aus 1 lomu?" divíme se — "to i pouna ozvěna milostpane!" Ale on ne a ne stál na svém že to nemůže býti Žádná ozvěna neb jakmile zvolal do lesa: Makube' ozvalo prý se odtamtud 'špiepu- pe Nu — a od těch dob bývala tou naši ozvěnou náramná Švanda Pověsť její rozhlásila se aí i ve selý pan děkan z městečka přišel jednoho dne a chtěl jí splésti kon cept — latinou: ale ona mríina byla Študýrovaná a nedala se: jak mile na ni spustil: "In nomine Domini" poťouchlá ozvěna na to "Pálí vás ty noviny?" Pan děkan znova po latinskii- J-ibera nos a malo" A milá oz věna: "Sedm liber mi o " Pan děkan už se chytal za nrela túru ale houkal dál: "Dona nobis pacem A povedeni nm 'Domadardu hrát chceml" "A porta inferi" — "Bv lidi neveden ťin děkan už neví má-li c smát nebo zlobit volá ještě jed nou: "Mea culpa!" a ozvěna se ptá: "Kdo je ťulpa?" Více už ní nechtěl- vésti dis- kursy Rozumí se pak že neměl co živ nikoho jiného v podezření neili mne ač jsem se mu dulo val 2e jsem byl zrovna to odoůl dne na námluvách a že latině ne rozumím za mák" Ni bratrství "Už ho zase čerchmant přines!' povzdechla si dosti mrzutou tvá- panímáma z Bysterského vstu pujfc s krajáčem mléka do čeleď nika kde právě chasa seděla u ve čeře "Koho?" otázal se pan otec "Ale toho pašeráka" "Hurtr je tady?" vyskočil mli dek "No to bude mít chudák stárek zase radosti Ten ho ošatí Kde pak vězí?" "V šalandě Právě isem ho zahlédla tak se svou Škatulí žejbroval" "No tak pro něj dojděte mlád ku ať s námi povečeří dokud tu co máme" vybízel pan otec "Beztoho přišel schválně k ve čeři" prohodil mládek sahaje po čepici "Má to stárek pěkné nadělení sítím svým příbuzenstvem" roz vázal na to mlčelivý iinak seker- nlk "14 mít takového Svakra jako je tenhle Prajzák vezmu na něj pružinu a poženu ho s ní od tud v jednom klusu až do toho ie- ho prajzského Sajfenthalu nebo jak se to hnízdo jmenuje že by se víckrát u nás neukázal!" "Ale jdětež" chlácholil iei oan otec "protože je Němec? Za to on přece nemůže "I proto dokonce ne! Vždvť jsou také mezi Němci hodní a po řádní lidé ale tohle máte takevé ho chlapa protivu k nevvstání Dělá to flausy jako by to mělo 7 iabrik a 9 dvorů všechno je mu u nás sprosté a hloupé a Žebrácké a zatím sám pudivítr kde nic tu nic vždyť to známe! Te to zban- krotělý kupec který se potom chytil hauznictví s falešnými Šper ky s podobnými tretkami a který jen vždycky proto přijde aby ubo hého svého švakra stárka načepo val To mu přinese psaní od ie- ho sestry fotografie svých dětí a náš stárek je takový hustý dobrák že by mu dal svou poslední zlatku 1 s košilí Vždyť to známe!" A jak zná ze sebe vyvádět!" vpadla tu sekerníkovi do řeči paní mlynářka "Jakoby mu tadv vše chno patřilo Myslíte že podě kuje když ho pozvu ke stolu? Bo že chraň ani mu nenapadne To jako by musilo všechno být jako by pro milostpána Prušáka musil se snést celý dům" "No stará co jsou to za řeči?" kárai jí pan otec "host do domu Bůh do domu" "Nevídáno to je mi vzácný hosti Ji jistě každého řádného Člověka ráda k nám vítám a nikdo o mně nemůže chvála Bohu říciže bych byla k hostům špinavou Ale ve všem je rozdíl Takový proti va "Eh jdižiž vám ženským ie každý protiva s kým si nemůžete a w a sklepnout Může on za to že ne umí česky a ty německy?' Však už se moh za ta lita n se po Cechách potlouká dobře naučit kdyby byl k čemu Čí chleba iíS tohonfseft mfvi' VA% - r r"T - jsou mu Cechy dost dobré aby si v nich vyzískal peněz kdvž si me zi nás jde hledat živobytí mi se taky naučit naší řeči a ne abychom se my namáhali s frantalikem!" Dále nedohovořila neboť už se otevřely dvéře a Hurtr se stárkem 1 mládkem vcházeli Chlapík jako česlice vvčouhlý nad sáhovku zrzavý malé oči a široká ústa dlouhé nohy s korco vými šlapadly mu vtělený porno- řanský hranič kterého kam při jde hned je všude plno Jakoby tu pyl od jakživa doma švandr- koval jn mu huba jela nedbaje 1 ne a už i z mí- sedil za stolem a nabíral si z mí y oez pooizeni samy smích a sa my muk Vyklát # mm "báŤSÍě i loňsku jakje tu jak jdou letos obchody prot draho proti Prusku jaké mizerné hospody — a když mu na to ně kdo něco namft iako proč sem te dy přece jen pořád leze obrátil se a mm buď na pana otceaebo na stárka: "Was sogt er?" ale nevyčkal ani až se tito vybrali z rozpaků a ně jak onačeji mu to přetlumočili do němčiny nýbrž drmolil zase svou berlínskou dále A co toho při á V 1 a ium snea a vypu: oči mohli na něm nechatl Když se ale koneč ně ještě začal shánět po něiakém sýru k němuž prý by náramně m dobře chutnala sklenička kmínky tu praskla panímámě ta její česká trpělivost Mrkla na mládka jakoby mu chtěla říci: zbavte mne toho pro tivy a mládek čipera od jakživa a šelma od kosti porozuměl kmi tem "A ro dn cť-ra a An řuln dy!" začal vesele "Kdvž nám Přišel tak milý host chm inrv jak náleží bandit Ie neděle poiďme všichni do hosnodv na„ Hurtr platí pivo a já si s ním tam 11 1 zavuam na orairsm VVas sogt er?" vyptával se ko- vanv PntciU rmH% 1 I ani slova českého a natáh kysele uuuce Kuyz mu ziumocu stárek " " Ale CO nanlat: 'hrndrCnfť i 'brudršoíť a když se tolik nachlu- bil nesměl dělat Škroba Šlo se tedv ien stárek znstal doma ale nikomu nešlo na rozum co si to jen mládek vzpomněl pít tomu pruskému Dartvkovi na 7 dra j — — — ví? Vždyť ho přece dosud nemoh ani cítit Tak vcnn:i: U J zdali mu kdo rozumí nebo j mm- -uuyiii uvj nuspuuy vy- i i — w t světlil mládek hospodskému ho- všecky strany se točil mysle Bůh nem situaci a hned tu bylo piva ví Íaké slávv tu stržil — a koneč jako ve vantrokách vody "Jen n kadého na potkání chytal aby pijíc aainaraui o sio sesi XNemecl t ti' _ v w platí všechno!" pobízel mládek chasu na malou ovšem radost Hur- - i irovu xiery si pune ktídou délal Čárky na stole kdykoliv přišla Kumu cersiva sklenice a porad ví- ce a více koprnčl nad rostoucí řa dou Neboť hoši se dali do zpě- vu a když Cech začne u piva zpí- vat pán Bůh dobrou noc! _ Milý Prušák iako na trní f e všem prý čerfQm 3 tím věčným připíjelo na ten brudršoít "A ro vím to h„d„ nunA vaki V _ na ™mi- Víme te -1- 1 vvvw uvtuuiiiiicí UďlXU - tai pan otec "I to už já se všeho domyslím podle hlasů a nosuňkft m Ldn co kdo mluví" ujišťoval chlubný Prušák lá isem znatel lidi mne ir-ít- 94- dný Cech neprodal" "Nu tak tedy" povstal mládek pozvedl sklenici a ukloniv se na fukujícímu se Hurtrovi začal hla sem jako máslo měkkým: "Přá telé! Tak ho tu vidíte toho Vo trubu z Prajzska v celé jeho prázd né nadutosti Nic neumí než lidi sprostě šidit nic není než zcela obyčejná zadina a chce si tu mezi námi VVvádět íllkv chr cn lii v j — — j — — — -Cechách napínat a roztahovat to cizozemské povříslo!' "Výborně!" zatleskala celá s po- Iečnost a Prušák mysle Bůh ví co - Ě #t w 1 a a I mu Krásněno miauek řekl tleskal spolu i přizvukoval samolibě: "Sehr gutl" Mládek pak pokračoval pořád tím slavnostním přízvukem: "Do ma to nemá co kousat musí k nim pro groš a pro kus chleba ale česky se naučit to ne to je mu tuze sprostá řeč to bv zahodil milostpán z Nemanic a Pobertic k čemu prý se učit česky říká nim ten ne třesk — Klmmf nrí _ _ r - v Cechách všude svým jazykem projde poaěvadž každý Cech mu sí se nutit aby se s ním domluvil po německu Nuže iá ti povím kolohnitt jak u nis projdeíl" 4 „ áhMk 2 stává ro - á stává rozličných spusobo - 1 líčení I 3 NACHLAZENÍ A KAŠLE J K dodleuí působivého vylíčení irsrciTT-n PQIgQXTATTS a TRVALE utírejte ALLEfťS LUfJG BALSÁM a nrpohrávrjto cetmu ullvánim petll jel pcMkytauu puum dofainou flleru Tnu prtaí Balsám Jest chválen pro té odlrbCuJici vUinll jlmll ilem ivimU a utUi a vyhojl nllinaU blány NoolxuilinJu opium neb íiOnf Jiní ouoi- nf ik Duchovni a votpjnf Mnlci bu dou vledkem Jt-MII lék pouiljl apo- kolnl ZádPjUt a lileďle titiiU diiatMtl ALLEN'8 LU NO IIALSAM U Kkárnlk&: 3ho H)c a 1100 láhev 1 1 iiiimmimni Podav přes stůl Prušákovi ru- ku Počal m" do očí lahodit hla- sem hladším jako holoubek: Tv Jedna prázdná makovice PraÍzská y Sňophoune jezerná I ro na nic l7rí? 7 icn%tl :: kuui-is jh- k„ ~ i' "u lu P'mvan pružinou L„0 vrvnn jste mi pžkn4 drůbež vivat t kdo vám iodnoi noví nn?m r„ i i — — — — ~ mi f I nik v Pardiihirírh! Vivat ta lfc kovka která si na tobě tv iedno děravé svědomí ty protivo ty do b0y hty maňase' Y íutrále Šejdíř- i r ský kdysi pochutná!" A zatím co se všechno smíchy vůkol svíjelo a kuckalo povedený i — mládek ťuknul si na zdraví s mi který nadšeně ivm Prusákem I bravo volal na If iatrn niv nm I mu icnnrt t n nAmilnUf X 1- „ "" " jf'-w"J:" "= né řfcčl mládkovy přetlumočil "I to se ndá nMnft" nd byl ho smíchy celý rotřesený pan otec "toho se musíte ien domv- slit" ZvláJtni potdrav Synové "říše kvétin" pozdravují se navzájem otáz- KOu: Jak jsou vaše játra?" Z po- camu sni mi nasenou Biucnu velmi imU olam „vn i„ X A A I ř A to vyjádřuje tutéž myšlénku jako na- formě Cínané byli kdysi nejpokro- u" Ducjiiruu ťIBLIu umem u IfllrSaf - RlrA tiurvřtá malrwd? lánu a mnohá jiná umění a vědv u i — — w — w j — Fan 1 uitf mu um vui vu nlt" kvetly dí Západ ještě v bar- onrěta spánku odpočíval Meii tím- to národem bvll též mnozí vťtpínf učenci v lékařství a anatomii kteří plně důležité úkoly jater uznávali a íe povšechné zlraví těla na normál ním stavu onoho ústroií záviM raní Kateřina Abuhl~ová 1 New Comersto nu O také 86 o tom přeuvědčila Dobrá ta paní píSe: "Asi před dvě mi léty Btížeiia jsem byla "žlouten kou" Ani kaňka léku ktert lnem vzala nechtěla tul zůstat v žaludku Trpěla jwm straíně Než Jsem one mocněla vážila jsem skoro 200 liber el během nemoci tak jsem se zhubla že jsem byla iako kostra Lék nazva ný Dra Petra Iloboko mne uzdravil Chuť k jídlu se mi vrátila a s ní síla a mohu říci Že tím vším povinna jsem tomuto znamenitému léku žlortenka iwt Uimm n)4rnnénh 0 # ' - — — VVH M _ " následků chorobných Jater a Dra Petra Iloboko Jest přirozeným lékem Čistí krev pobádá strnulá játra k Čin nost a žluě t těla patřičným orficho- detn odvádí Není to lékárnický lék Prodávají je místní jednatelé nebo majitel přímo Adresujte: Dr P Fahrney 113-114 80 Hoyne Ave Chicago IIls DrGalbraith&Lord provádí prakci ranhojičskou a léčí Ženské nemoce Office t PaztB Blwk na roba 1 a Faraam ni Omaha Neb Jioa Uí k aatejeal kaldodeané v st Joaepa aamoeolcl vdk t J iaM --flPri